چرا مدارس دخترانه در افغانستان مسدود می باشد؟!
چرا مدارس دخترانه در افغانستان مسدود می باشد؟!
نویسنده: نعیمان راقب
یک سال از حاکمیت امارت اسلامی و حکومت سرپرست آن می گذرد و هنوز دروازه های مکاتب و مدارس به روی دختران صنوف هفتم تا دوازدهم مسدود می باشد، دلیل حکومت برای مسدود ماندن مکاتب دخترانه چیست؟
در حالی که دختران به دانشگاه های دولتی و خصوصی مشغول فراگیری تحصیل هستند. حکومت به این پرسش، پاسخ های زیادی ارایه کرده که در این نوشته، این پرسش ها را مورد بررسی و تحلیل قرار می دهیم.
اولین بار سخنگوی حکومت دلیل عدم شروع مکاتب دخترانه را مشکل یونیفورم دخترانه اعلان نموده و گفت که حکومت در مورد نوع پوشش دختران مکاتب بحث و بررسی دارد و هرگاه این مشکل برطرف گردید، به زودی درس های تمام مکاتب دخترانه آغاز می گردد.
بعد از مدتی و پرسش های زیاد مردم و خستگی و ناراحتی و ناامیدی دختران از آینده شان، حکومت مشکل نصاب درسی را مطرح نموده و اعلان کرد که کار روی نصاب درسی جریان دارد و بعد از مشخص شدن نصاب بخش دخترانه، مکاتب و مدارس برای دختران صنوف هفتم تا دوازدهم باز می گردد.
و اما چند روز پیش سرپرست وزارت معارف در ولایت خوست در سخنرانی گفت که مشکل شروع نشدن مکاتب و مدارس دخترانه نصاب و پوشش نیست و بلکه فرهنگ مردم افغانستان است که در برخی از ولایات و ولسوالی ها برای دختران شان اجازه بیرون شدن از خانه را نمی دهند و اگر چه با آموزش شان مخالف نمی باشند.
و در روزهای اخیر ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت، درین مورد سخن گفته و بیان داشت که علت شروع نشدن صنوف دختران مکاتب و مدارس از صنف هفتم تا دوازدهم اختلاف علما درین زمینه می باشد.
بیاییم منصفانه و صادقانه این دلایل و علل را بررسی کنیم که چقدر واقعی و سنجیده شده می باشد؟
در مورد اهمیت علم و این که برای مرد و زن فرض می باشد و زن نیمه پیکر جامعه است و به آموزش آنان ضرورت حیاتی وجود دارد، صحبت نمی کنیم و از بحث ما بیرون است.
و اما دلایل ارایه شده توسط حکومت:
مورد اول و مسئله پوشش:
حجاب در اسلام فرض و تعیین چگونگی حجاب و طرز و مودل دوخت آن را عرف تعیین می کند و در حجاب اسلامی پوشیدن تمام بدن زن بغیر از صورت و دست ها تا بند است و پاها تا بجلک، لازمی است و در یونیفورم و لباس رایج در مکاتب دخترانه در افغانستان، حجاب اسلامی رعایت می گردید، و همه دختران افغان با مانتوی بلند و سیاه و روسری یا مقنعه سفید به مکاتب حاضر می شدند و در مدارس دخترانه اکثر دختران با لباس بلند عربی و نقاب برای آموزش علوم اسلامی به مدارس می آمدند.
مورد دوم و مسئله نصاب درسی:
نصاب درسی در افغانستان برای دختران و پسران یکسان می باشد، و اگر مشکل دارد، چرا برای پسران اجازه داده می شود که این نصاب نادرست را فراگیرند و وقت خویش را ضایع سازند و اگر مسئله تفاوت مضامین دختران و پسران است که باید بررسی شود که چقدر مطالب آموزشی پسرسالارانه است و مناسب نیست به دختران آموزش داده شود، اما واقعیت این است که نصاب درسی در کشور برخی مشکلاتی دارد و این مشکلات عمومی است و بین دختر و پسر فرقی وجود ندارد.
اما مورد سوم و مشکل فرهنگ برخی مناطق کشور:
واقعیت این است که برخی مردم به زن و دختر هیچ ارزشی قایل نشده و برای شان اجازه تحصیل نمی دهند، و این مردم در هیچ شرایطی دختران شان را به مکاتب نمی فرستند و این گروه خیلی اندک اند و به برخی قریه های خیلی دور دست وجود دارند، و اما بیشتر مردم کشور ما، آموزش را برای دختران شان فرض می دانند و درین یک سال که دختران از رفتن به مکاتب محروم هستند، رنج می برند و ناراحت هستند.
و دلیل چهارم و مسئله اختلاف علما:
باید دید که اختلاف علما درین مورد به کدام دلیل بنا شده است؟ و آیا نصی از قرآن و سنت و اقوال علمای بزرگ در اختیار دارند؟
و اگر نصی درین مورد وجود ندارد، آیا به اساس قیاس صحیح چنین حکمی را صادر نمودند؟ و از طرف دیگر باید دید که آیا علما در مورد ممنوعیت آموزش زنان اتفاق دارند یا اختلاف؟ و اگر اختلاف دارند، آیا اکثریت هستند یا اقلیت؟ و سوال مهم تر این که علمای مخالف آموزش دختران چقدر از جمله علمای ربانی شمرده می شوند و چقدر به علوم شرعی و آموزه های دینی ملتزم می باشند، آیا دانش شان بر مبنای تحقیق و منطق و نصوص شرعی می باشد و یا بیشتر به اساس عرف و برداشت های شخصی خود فتوا صادر می کنند. در پاسخ به این پرسش ها باید گفت که علمای مخالف آموزش دختران در افغانستان خیلی اندک اند و اکثریت علما و مجامع و مراکز علمی و دارالافتاء ها در کشور به خلاف این تصمیم حکومت فتوا صادر نموده و از حکومت تقاضا نمودند که هر چه زودتر این مشکل را برطرف نموده و دروازه های مکاتب و مدارس را به روی دختران این سرزمین بگشایند.
از آن چه گفته آمدیم، نتیجه می گیریم که دلایل ارایه شده توسط حکومت برای مسدود ماندن مکاتب و مدارس صنوف هفتم و دوازدهم دخترانه، سنجیده شده و دقیق نیست و قناعت مردم را حاصل نمی کند و احتمال دارد کدام دلیل دیگری باشد که هنوز بیان نکردند. و همه ملت از حکومت تقاضا دارد که هرچه زودتر این مشکل را بر طرف نموده و ازین بیشتر دختران را بی سرنوشت و افسرده و نگران نسازند. و فکر می کنم با شروع شدن مکاتب دخترانه، اعتماد ملت به دولت بیشتر شده و از شگاف بین ملت و دولت کاسته می شود، و اما نمی دانیم که چرا حکومت به این تصمیم خود زیاد اصرار دارد؟
