نامه ای از سرزمین بلا و مصیبت ها ! با مرکب خون مباح گشته شهیدان حلبچه

نامه ای از سرزمین بلا و مصیبت ها ! با مرکب خون مباح گشته شهیدان حلبچه

نامه ای از سرزمین بلا و مصیبت ها !!!

با مرکب خون مباح گشته «شهیدان حلبچه »

نویسنده :استاد شهید ناصر سبحانی / ترجمه: عزیز صادقی

« بخشی از نامه استاد ناصر سبحانی ، که بعد از فاجعه شیمیائی باران حلبچه ، ایشان طی آن مشکلات ملّت کرد و شکایت از این جنایت هولناک را برای پیغمبران بیان کرده است . »

نامه ای که نوشتن آن آسان نبود با مرکب خون مباح گشته «شهیدان حلبچه» اگر خون های ریخته به زهر مصنوع کارگاههای شیمیای آلوده نمی گشت .

تقدیم به ساحت مقدس پیغمبران(س)  ، تا پیامبر خاتم (ص) بر ایشان قرائت نماید ازیرا وی بیشتر از همگان  به سرزمین مقصد نامه نزدیک می باشد. از فرزندان امتی که مدت ها ست امواج بلا و مصیبت ایشان را در نوردیده تا به امروز که روز بمباران شیمیائی حلبچه است .

خدا را سپاس می گویم ای خیرالمرسلین که شما را سبب هدایت و راهنمای ما نمود .تا باران نعمت و رحمتش را بر ما و شما بباراند، یاریمان داد که نزدتان شکوه و گلایه نماییم ، شکوه و شکایتی که امید فهم آن برای عده ی زیادی نبود کسانی که در سرزمین جهل و ظلم و نادانی اند .

از خدا می خواهیم رحمت و برکاتش را بر شما بباراند ای کسانی که بی وجود شما راه بندگی خدا و دوری و بیزاری از طاغوت را نمی یافتیم و چون بی خردان به آسانی قادر نبودیم دشمنان خود و خدا را از دوستانمان بازشناسیم .

ای پیامبران !  ای کسانی که هر گاه مظلومان و دلسوختگان جز شما همراز و مونسی برای شنیدن ناله و دردشان نمی یابند که سوز دلشان را احساس کند همانا شما بهترین شنوندگان و خیرخواهان هستید .آگاه باشید خبر مهمی برایتان دارم . این اولین و آخرین خبر در باره ی امت شما نیست اما خبر بزرگی است به بزرگی کوههای کردستان ، هر چند مردم از آن بی خبراند همچون بی خبری و نا آگاهی از وضعیت ملتی که در کوههای کردستان به سر می برند .

ای پیغمبران از حضورتان عذر می طلبم که کلمات و صفحات این نوشته به زهر و سم شیمیای آلوده است چون هوا ، زمین و آسمان کردستان امروز چنان  آلوده اند که گوی گورستان است .

ای کسانی که برای شکوه و درد دل به وقت  بلا و مصیبت بهترین ها هستید !

قسم به خدا فاجعه ی  روز حلبچه تمام رنج و مشقت هایی که شما در راه دین تحمل کرده اید برایمان یاد آوری نمود ، آنچنان که خداوند در کتابش آورده است .

ای کسانی که به ما آموختید که ما انسانها همه از یک پدر و مادر زاده ایم و به صورت اقوام و گروههای مختلف آفریده شده ایم تا همدیگر را بشناسیم] و به قدرت و توانای خداوندگارمان پی ببریم [ و قرار است بهترین ما نزد پروردگارمان با تقوی ترین ما باشد .حال بشنوید حال و وضعیت قومی که هر آن مورد کم لطفی و بی رحمی قرار می گیرد ملتی که نظیرش نایاب است و هیچ قومی همچون او سرزمینش تکه تکه و تجزیه نگشته ، و فرزندانش دچار محنت و و نابودی قرار نگرفته است .

این قومتان قوم کورد است ، قومی که مفسران ،  محدثان ، فقیهان ،پارسایان و امیران خیر خواه زیادی داشته، قومی که برای نصرت و یاری دین خدا و محافظت و کمک به ستمدیدگان اقدامات صادقانه و خالصانه ای داشته است .

آیا می دانید چرا بر سر این امت چنین آمده ؟زیرا آیینی غیر از اسلام را نمی پذیرند.  آیا گمان نمی برید هر قوم دیگری دچار چنین بلا و مصیبتی می گشت در کمترین زمان از بین می رفت ؟!زیرا زمانی که نوچگان یهودی و مسیحی سرزمین اسلامی را تجزیه و تکه تکه می کردند هیچ قومی مثل قوم کورد متضرر نگردید ، چون دیگران برای نمونه عربها سرزمینشان میان خودشان تقسیم گردید اما خاک و سرزمین کوردها به پنج قسمت تجزیه گردید :

۱- بخشی از آن را شوروی کمونیست اشغال کرد که تحت سلطه و ستم آنها، کوردهای این بخش ملیت و دین خود را از دست دادند .

۲- این قسمت زیر سلطه ی جاهلیت آتاتورک قرار دارد و به خاطر ملیت و کورد بودنشان بارها دچار مصیبت و آزار و شکنجه قرار گرفته اند .

۳ –  این بخش ( ایران )  علاوه بر کورد بودن تسنن بودنشان هم مشکلات آنها را دو چندان نموده است .

ای پیغمبران آیا می دانید این کوردها دچار چه ذلّت و رسوائی شدند ؟

از ما نپرسید ! که کوردها دچار چه فاجعه و محنتی گشتند ، فقط به خاطر کورد بودن و ملّیتی که خداوند آنها را بر آن جعل نموده بود  وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا / حجرات ۱۳

آری ! از ما نپرسید ، زیرا می ترسیم اگر پاسخ بدهیم بعضی از مسلمانان و حتّی عدّه ای از دعوتگران مرا به وطن پرستی متهم بکنند . می دانید چرا ؟! زیرا آنها هیچ وقت و حتّی برای یک روز هم به حال و وضع ما دچار نگشته اند و هیچ وقت روزی بر آنها نگذشته است ، که حرف زدن  [و نوشتن ]  با زبان شیرین مادریشان و پوشیدن لباس محلّی برایشان جرم باشد و باعث بدبختی و نابودی زندگیشان شود و سبب ضبط حق حیات ایشان گردد.

 از ما نپیرسید ! زیرا می ترسیم که دیگران به خاطر سوء فهم ، نتوانند مرا بفهمند و به ما اتهام بزنند ، در حالی که این دعوتگران و داعیان باید بهتر از همگان ارکان و وظایف ، یک دعوتگر حقیقی و راستین را نسبت به یک قوم مظلوم و ستمدیده می دانستند . انگار اینها نمی دانند که خداوند تعالی ، سرگذشت قوم بنی اسرائیل را چگونه برایمان بیان می کند ، در حالیکه زیر سلطه و ستم فرعون گرفتار بودند و به هلاکت می رسیدند . در این شرایط خداوند دو وظیفه و مسئولیت اساسی بر عهده دعوتگر مرسل موسی ( ع ) واجب نمود :

۱ –  دعوت مردم و قبل از همه فرعون ، بسوی خدا پرستی و دوری از طاغوت .

۲ – در خواست از فرعون و افرادش برای پایان دادن به ظلم و ستم علیه بنی اسرائیل و آزاد کردن ایشان جهت همراهی با موسی ( ع ) .

پیداست که این دعوتگران ، از چنین وظایف و مسئولیتی ( و این بیان قرآنی) ناآگاهند ( که چنین موضعگیری می کنند ) لذا شکوه و شکایت خود را به بارگاه الهی می بریم و با شما درد دل می کنیم… ای پیغمبران !

۴ و ۵ – دو بخش دیگر کردستان ( عراق و سوریه )  تحت سلطه بعث فاشیست متحجر هستند . برای آگاهی از وضعیت آنها همین کافیست بدانید که حزب بعث یکی از فتنه ها و نقشه های یهود و مسیح است که زیر لوای ناسیونالیست عربی فعالیت می کنند، آزار و شکنجه ی کوردها مایه ی آرامش و شفای نفس پلید رهبران شیطان صفت ایشان می باشد، زیرا یهود و مسیح هیچ وقت شکستی که از صلاح الدین ایوبی دیده اند فراموش نخواهند کرد، اما متأسفانه در هر مقطع از زمان عده ای از کوردها ی خائن از این شیاطین حمایت کرده و با خیانت خود مایه ی شکست کوردها شده اند .

ای سرداران بشریت اگر دچار این فاجعه ی وحشتناک نمی گشتیم، نه شکایتی می کردیم و نه شکوه ای؛ زیرا ما همراه و همزاد بلا و مصیبت هستیم اما این بار مصیبت خیلی بزرگتر و دردناکتر است …

 آری آن روز ، روز حلبچه است !

 آیا چیزی در باره ی این روز می دانید ؟!

آیا میدانید آن روز چه چیزی روی داد؟

در واقع آن روز کفر ، شرک ، نفاق و تحجر گرایی به کمک خائنین و خودفروشان همه با هم متحد شدند و چون نفرت و غضب بر سرمان باریدند آن روز آتش سوزان و سیاه شیمیایی بر سر بیشتر از هفتاد هزار مرد و زن و بچه بارید .

ای برگزیدگان خدا !

آیا شما در غم و غصه ی از دست دادن و مرگ بیست و هشت هزار کودک معصوم و بی گناه مرا همراهی نمی کنید ؟!

آیا به ما حق نمی دهید که بر قربانیانی بگرییم که حتی نزدیک ترین خویشانشان جرأت به خاک سپردنشان را نداشتند ؟چه برسد به غسل و کفن کردنشان ؟

فکر نکنید غم گذشته را می خوریم و مرثیه سرایی می کنیم .هرگز !

 بلکه ناراحتی ما از غم و ماتم دوستان و شادی دشمنانمان است.

نگران چیزهایی هستیم که حالا روی می دهد نه آنچه گذشته است ، غم و محنت ما برای تمسخر و استهزاء به هزاران جسد سوخته و تجارت (تبلیغاتی و سیاسی ) با هزاران جان سوخته ی حلبچه می باشد . و غم و محنت هزاران انسان نجات یافته از آتش بمباران شیمیایی که به سرمای زمهریر اردوگاهها پناه بردند .

آری نگرانی و محنت برای اسیران ، آوارگان و غم فرزندان عزیز جدا مانده از پدر و مادر بعد از ویرانی خانه ها و غارت ثروت و سامانشان و چشیدن آزار و ذلت و هتک خواهران و مادران و همسران می باشد .

یاد و خاطره ی آن لحظات تأسف برانگیزی است که پدری مهربان فرزند عزیزش را در کوه و دره ای ترسناک بجا می گذارد  و جز چند نگاه حسرت آمیز با چشمانی اشک آلود کاری از دستش بر نمی آید .

آری این است روز حلبچه!

که تخریب هزاران شهر و روستای کردستان را از یادمان می برد . ای پیغمبران شاید می پرسید پس چطور از غم و غصه دق مرگ نشدید ؟!  چطور تحمل کردید ؟آری بجا است که عاملان چنین جنایتی را کشت ، اما فجایع و بلایای بزرگ بر ما آسان گشته است زیرا دیر زمانی است که باران مصائب بر ما می بارد و بر ما خروش آورده است !

امروز دنیای اسلام مملو از فساد و خیانت گشته است فلسطین اشغال گشته ،کشمیر غارت شده و … خیلی جاهای دیگر که هر کدام سرزمین خون و قتل عام شده اند .

امروزه هر سرزمین اسلامی ، مصر فرعونی شده در برابر مفسران(و دعوتگران راستین ) هر چند هیچ کدام همچون حلبچه نمی باشد که فقط روز ی از روزهای (رنج و ماتم) کردستان است .