عذاب قبر بعد از سوختن یا از بین رفتن جسد

عذاب قبر بعد از سوختن یا از بین رفتن جسد

نویسنده: کمال روحانی

از دیر باز در برابر عذاب قبر که مستبط از آموزه های دینی ادیان آسمانی است این پرسش از جانب مسلمین وغیر ایشان مطرح است که عذاب قبر چیست و آن، بر مرده ای که درّنده ای آن را می خورد یا در آتش می سوزد یا در آب غرق می شود چگونه خواهد بود؟ علمای مسلمین به چند طریق به پرسش پاسخ گفته اند:

v      از بین رفتن جسد، هیچ خلل و عجزی بر قدرت پروردگار وارد نمی کند؛ زیرا، روح بعد از جدا شدن از جسد به آن می گردد تا عذاب داده یا صاحب نعمت گردد و این بر کل بدن یا جزئی از آن می تواند صورت گیرد.

v      برای خداوند غیر ممکن نیست اگر اجزای بدن در زمین از بین برود سوخته شود، کوبیده گردد یا در هوا پراکنده شود، برای بار دوم، روح را به تمام اعضا برساند؛ برای مثال، امروزه شاهد هستیم انسان، آن قدر توانمند است که ریرو بم صدای خود را به کلیه ی رادیو هایی که در مسافت های دور زمین هستند انتقال دهد، خواه در داخل خانه باشد، هواپیما یا زیر دریایی.

v      دانشمندانی چون ” ابن خزوم و ابن هبیره” نوشته اند : ” عذاب قبر فقط بر روح جدا شده از جسد صورت می گیرد. ” با این پاسخ، جای سؤالی باقی نمی ماند.

v      برخی، دیدگاه علمایی را مورد استناد قرار می دهند که معتقدند : روح و جسم، توأمان عذاب داده می شوند، چیزی مشابه به خفه شدن فرد در حال خواب که می بیند خفه می شود و درد و عذاب می چشد یا شاد و خوشحال است، ولی ما کوچک ترین اثری را حس نخواهیم کرد.

v

چگونگی زنده شدن انسان بعد از مرگ

این سؤال را از گذشته های دور معاندان و مخالفان و چه بسا ایمان داران سست باور، مطرح کرده اند که چگونه خداوند، دو نفر را که یکی از آن ها دیگری را خورده، زنده خواهد کرد و حساب و حشرشان چگونه خواهد بود؟

پاسخ: ایمان مسلمان باورمند بر این قرار گرفته است که چیزی نمی تواند در قدرت الهی خلل و عجزی وارد سازد. این، ایمان مسلمان نسبت به پروردگار است! و افزون بر آن خداوند در باب شکاکان و معاندان در دین می فرماید: ” برای آن ها مایه ی بسی شگفتی است که برای آن ها پیامبری  بیم دهنده از خودشان بیاید این است که کافران می گویند: ” چه چیز عجیبی است که می گوید بعد از مرگ زنده می شوید”

” بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءهُمْ مُنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْکَافِرُونَ هَذَا شَیْءٌ عَجِیبٌ*أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا ذَلِکَ رَجْعٌ بَعِیدٌ* قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَعِندَنَا کِتَابٌ حَفِیظٌ “[۱]

” بلکه انان در شگفت هم  هستند از این که پیغمبر بیم دهنده ای از خودشان به سویشان بیاید. این است که کافران می گویند: این چیز شگفتی است. آیا هنگامی که ما مردیم و خاک شدیم (دوباره به زندگی برمی گردیم؟!) چون بازگشتی بعید ( و دور از عقل) است. ما می دانیم ( بعد از این که مردند) زمین چه اندازه ( پیکر) آنان را (می خورد ) و می کاهد، و نزد ما کتابی است ( به نام لوح محفوظ که همه چیز را) دقیقا” حساب می کند.”

این آیات می فرمایند: زمین جسد ها را می خورد؛ یعنی چه بسا برخی از این اجساد به گیاه دگرگون شده، به صورت غذا به جسم فردی دیگر بروند، ولی قرآن برای ما از کتابی سخن به میان آورده که همه چیز در آن نگاشته می شود و اصل وجودی انسان، در آن محفوظ است. چنان که رسول خدا، صلی الله علیه و سلم خبر داده اند: که در انتهای ستون فقرات یا دنبالچه ی بدن، جزء کوچکی وجود دارد که از بین نمی رود ( عُصعُص) یعنی، نه زمین آن را می خورد و نه کرم. این جزء کوچک در انسان به مثابه ی دانه ای کوچک، در درختی بزرگ است، به نحوی که درخت قطور همه شاخه ها، برگ ها و ریشه هایش می خشکد، ولی بخش بنیادی و کوچک آن باقی خواهد ماند تا باران ببارد، آن گاه دوباره رشد نماید.

” یُخرِجُ الحی من المیت من الحی و یحیی الارض بعد موتها و کذالک تخرجون “

” خداوند همواره زنده را از مرده و مرده را از زنده می آفریند، و زمین موات را احیا می بخشد، و همین گونه بیرون آورده می شوید ( و رستاخی بر پا می گردد)”

در احادیثی از حضرت رسول با موضوعیت قیامت آمده است: که خداوند در روز قیامت بارانی خواهد باراند و به واسطه آن، اصول اولیه انسانی دوباره خواهد روید، اصولی که باد، باران، آتش و چیزهای دیگر نمی تواند آن را از بین ببرد، و این تعجبی ندارد که انسان با کلیه صفات خود در حجم کوچکی چون دانه، سلول یا چیزهای کوچک تر از آن دفن شود؛ هم چنان که، قبل از تولد در این عوامل ارثی کوچک مدفون بوده ایم که امروزه آن ها را ” ژِن” می خوانند.

ژن ها، عامل ایجاد کننده ی، صفات و خصوصیات ارثی هستند که از والدین به کودک منتقل می شوند. همین ژن های کوچک، باعث به وجود آمدن موجودات روی زمینند و همونایند که ویژگی های ارثی: رن، جنس، حالات و رفتاری کلیه موجودات زمین را تعیین می کنند، به نحوی که اگر همه ی ژن های موجودات روی زمین را در مکانی واحد جمع کنیم، حجم ان ها کوچک تر از یک انگشتانه خیاطی خواهد بود.

——————————

منبع : اعجاز علمی قرآن در عصر فضا و تکنولوژی /تألیف و تحقیق: کمال روحانی / نشر احسان