فقه معاصر

شادی و سرور پسندیده و مشروع !

شادی و سرور پسندیده و
مشروع !

در این موضوع نکته
دیگری باقی میماند که مختص به احساس شادی و سروری است که پی در پی در بعضی اوقات
به هنگام دریافت نعمتی یا توفیق انجام کاری نیکی به آدمی دست میدهد… آیا این
شادی و سرور مذموم و ناپسند است یا نه؟!

شادی ناپسند آنست که
از خود راضی گشته و افتخار کند به اینکه فلان و بهمان کار را شروع کردم یا فلان
مقدار کار را انجام دادم. و این دردی بود که قارون بدان مبتلا شد:

” إِذْ قَالَ لَهُ
قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ إِنَ اللهَ لَا یِحِبُّ الْفَرِحِینَ “

“وقتی(از اوقات)
قوم او بدو گفتند: (مغرورانه) شادمانی مکن، که خدا شادمانان(سرمست از غرور) را
دوست نمیدارد…”

اما شادی و سرور پسندیده
آنست که بنده به واسطه خداوندش خشنود گردد که این نعمت را بدو ارزانی داشته و با
این نعمت او را برگزیده و این که او را برای انجام این عبادت موفق گردانیده است و
او را سبب دعوت و فراخوانی مردم و روی آوردنشان به دین خداوند گردانده است… و
این همان چیزی است که خداوند مورد تاکید قرار داده است:

“قُلْ بِفَضْلِ
اللهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذالِکَ فَلْیَفْرَحُوا هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ”
(یونس/۵۸)

“بگو: به فضل و
رحمت خدا_ به همین(نه چیز دیگری)_ باید مردمان شادمان شوند. این بهتر از چیز هایی
است که ( از حطام دنیا) گرد می آورند( و روی همدیگر مگذارند)….”

هیچکس نمیتواند در
برابر دریافت خبری مسرت بخش یا به دست آوردن نعمتی جدید یا موفقیت در انجام کاری،
خوشحال و شادمان نگردد، بلکه آنچه مهم است این است که این فضل و رحمت را به خداوند
نسبت دهیم و خوشحالیمان را به واسطه یاری خداوند باشد، همچون این سخنش:

“وَ یَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ
الْمُؤْمِنُونَ* بِنَصْرِ اللهِ”

“در آن روز ( که
رومیان پیروز میگردند) مؤمنان شادمان میشوند… ( آری، خوشحال میشوند) از یاری
خدا…”

باید این شادی و سرور
را به صورت نیایش با خداوند و با سپاس گذاری از او به واسطه فضل و توفیقش نشان
دهیم، زیرا اگر یاریهای او نمی بود هرگز کاری به سرانجام نمیرسید.

 

آنچه شامل این موضوع
میشود جواب پیامبر(ص) به ابوذر است که ” این بشارت زود هنگام به مؤمن
است” هنگامی که ابوذر از او پرسید: ای رسول خدا، آیا میبینی که فرد بخاطر
رضایت خداوند کاری را انجام میدهد و مردم نیز بدین خاطر او را مورد قدردانی قرار
میدهند؟ ضابطه ای که برای سرور و شادمانی ما به هنگام قدر دانی مردم وجود دارد این
است که منشا خوشی، سرور به واسطه یاری خدا و دریافت فضل و توفیق از او برای انجام
این کار باشد و آنچه ما را در این راه یاری میکند سرعت بخشیدن به سپاس گذاری و
مناجات با خداوند است و همچنین نسبت دادن همه فضل و بخششها به خداوند.

ابن قیم میگوید: آنچه
بنده را یاری میکند تا از پلیدی و آلودگی طغیان در امان ماند این است که در شکر
گذاری و ثنای خداوند بسیار مبالغه نماید همچنین در برابر خداوند فروتنی و ذلت از
خود نشان دهد.

—————————————————

منبع : بتت را بشکن

مؤلف : دکتر مجدی
هلالی

مترجم : مجتبی دروزی

انتشارات : نشر احسان

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پاسخ دادن معادله امنیتی الزامی است . *

دکمه بازگشت به بالا