اختلاف در مسئله زن، بر سر چیست ؟!

اختلاف در مسئله زن، بر سر چیست ؟!

نویسنده: دکتر غازی بن عبدالرحمن القصیبی / ترجمه:دکتر جلال جلالی زاده

متن:

پیامبر-صلی الله علیه وسلم-هرگاه به قبا می رفت،ام حرام دختر ملحان همسر عباده بن صامت از او پذیرایی می کرد.

روزی پیامبر(ص)وارد منزل او شد و پس از پذیرایی از پیامبر(ص)سرش را شانه کرد ،و پیامبر (ص)در این حالت خوابش برد.پس از این که از خواب بیدار شد شروع به خندیدن کرد.پرسیدم :ای فرستاده خدا چه چیزی تو را به خنده واداشت؟ فرمود:گروهی از امتم را دیدم که در راه خدا می جنگند،بر امواج دریا سوار بودند و بر رودخانه ها حکومت می راندند،اسحاق یعنی پسر عبدالله پسر ابوطلحه شک کرده است.

ام حرام گفت:ای فرستاده خدا از خدا بخواه که من هم از آنان باشم، پیامبر(ص)دعا کرد سپس خوابیدو پس از آن که بیدار شد  وشروع به خندیدن کرد،پرسیدم ای فرستاده خدا،چرا خندیدی؟فرمود: گروهی از امتم را به من نشان دادند که مجاهدان در راه خدا بودند.گفتم ای فرستاده خدا از خدا بخواه که مرا از آنان گرداند. فرمود:شما از آنان هستید.

ام حرام دختر ملحان در زمان معاویه به قصد جهاد سوار کشتی شد و هنگامی که از کشتی پیاده شد از مرکب افتاد و از دنیا رفت.

(انس بن مالک (رضی الله عنه)بخاری و مسلم،مالک،ترمذی،ابو داوود و نسائی آنرا روایت کرده اند.(جامع الاصول،جزءدهم،ص۹۸-۹۵).

شرح:

اختلاف واقعی در بین مسلمانان اعم از فقیهان و توده های مردم درباره زن ،همانند اختلاف در بین کسانی نیست که معتقدند زنان مسلمان می توانند صورت و دست های خود را نپوشانند یا کسانی که ظاهر شدن اندام های زن را جایز نمی دانند.اگر اختلاف در این مسئله جزئی منحصر شود، بی ارزش می شود،دیدگاه ها را بپذیریم و چه نپذیریم.کتاب های فقهی مملو از دلایلی است که یکی از دیدگاه ها را تأیید می کنند ،البته اغلب دیدگاه اول را به روشنی تأیید می کنند.

اختلاف اساسی که مسکوت گذاشته شده است،در بین کسانی است که زنان را شقایق مردان می دانند که دارای حقوق و مسئولیت هایی هستند و با مردها برابرند(سرپرستی وظیفه مرد است و این از ارزش و قدر زنان نمی کاهد)هم در بین کسانی است که زنان را هم شأن مردان نمی دانند و نقش آنان را تنها زاد و ولد می دانند و از خانه همسر یا پدر جز به گورستان راهی ندارند."دفن دختران از کارهای بزرگ است" واین در میراث ادبی ما رایج است و بسیاری از مردم به آن استشهاد می کنند و معتقدند که تنها حق زن همبستری با مرد است.

کسانی که معتقد به دیدگاه اول هستند ، می گویند زن می تواند تا آخرین مدارج علمی را طی کند و انواع مختلف ابتکارات فکری و علمی را به کار گیرد و عضو فعال در زندگی سیاسی و فرهنگی جامعه باشد.اما کسانی که معتقد به دیدگاه دوم هستند-گروه جنابت-ذهن زن را از فراگیری هر دانشی محروم می دانند و اندیشه اش را از هر فعالیت فرهنگی باز می دارند و همه استعدادهای خدادادی اش را از کار می اندازند و توانمندی امکانات جسمی و روحی او را نادیده می گیرند و یگانه نقشی که برای او قایلند،از مسائل جنسی آغاز و به آن ختم می شود.

مجادله بین این دو گروه بر خلاف آنچه بسیاری از افراد می پندارند ،به اندازه ای که منازعه روانی ،سیاسی،اجتماعی و تمدنی است،فقهی نیست.این اختلاف هم در بین کسانی است که در راستای اثبات مردانگی ،حقوق زنان را به رسمیت می شناسند و هم در بین کسانی که به رسمیت شناختن زنان را نشانه ضعف مردانگی می دانند.این اختلافات پایان پذیر نیست و با گفتگو امکان ندارد به پایان برسد.

متنی را که ذکر کردم به وضوح بیان می کند که چگونه پیشوای هدایت-درود خدا بر او باد-به نقش زن در جامعه (و در میدان نظامی)می نگرد و معتقد است که زن می تواند در جهاد در دریا به همراه مردان شرکت کند.و من نیز از پیامبر(ص)پیروی می کنم هر چند عده ای مخالف باشند.

——————————————

منبع:انقلابی در سیره نبوی / تألیف:دکتر غازی بن عبدالرحمن القصیبی / ترجمه:دکتر جلال جلالی زاده / انتشارات :امید ایرانیان