جریان اخوان المسلمین در لیبی حزب عدالت و توسعه را پایه گذاری کرد

جریان اخوان المسلمین در لیبی اعلام موجودیت کرد. سرانجام پس از شش دهه فعالیت پنهانی در لیبی در سایه حکومت معمر قذافی این جریان اعلام موجودیت کرد تا پس از مصر دومین کشوری باشد که انقلاب در آن به معنای ظهور اسلام سیاسی است. به گزارش آسوشیتتدپرس، این گروه حزب عدالت و توسعه را به عنوان حزبی رسمی و نماینده خود اعلام کرد. لیبی در زمان قذافی هیچ قانون مشخص و مدونی برای تشکیل احزاب نداشت و از زمان فروپاشی حکومت قذافی هم چنین قانونی تصویب نشده است.
در غیاب پروسه قانونی واجب اعلام موجودیت حزب برای جریان اخوان سخت نیست. سخنگوی اخوان با اعلام خبر تشکیل این حزب تاکید کرد که عدالت و توسعه در ۱۸ شهر و منطقه دفتر نمایندگی خواهد داشت. بیش از ۱۴۰۰ عضو در نخستین گردهمآیی این حزب شرکت کردند. ریاست این حزب به یکی از اهالی مصراته به نام محمد سوان رسید که در جریان جنگ های داخلی منتهی به برکناری قذافی نقش چشمگیری داشت. سوان مدیر یک هتل در زمان قذافی بود و زندانی سیاسی بود که هشت سال تا ۲۰۰۶ را پشت میله های زندان قذافی گذرانده است. سابقه حضور نخست اخوان در لیبی به ۱۹۴۹ بازمی گردد. اما بسیاری از رهبران و چهره های سرشناس این حزب در زمان حکومت سرهنگ قذافی در زندان و یا تبعید بودند. برخی رهبران شبه نظامی که در انقلاب ۲۰۱۱ لیبی شرکت داشتند با این جریان ارتباط دارند. البته این گروه هیچ نماینده ای در دولت جدید تشکیل شده در طرابلس ندارد.
با تشکیل این حزب می توان اخوان را سازمانی ترین تشکیلات سیاسی دانست که پس از قذافی در لیبی شکل گرفته است. در میان طرفداران این گروه می توان به تجار موفقی اشاره کرد که پس از سالها زندگی در خارج از لیبی به داخل بازگشته اند تا در دنیای سیاست پس از سرهنگ سهمی داشته باشند. برخی نهادهای اجتماعی و بنگاه های خیریه هم از طرفداران اخوان هستند. سخنگوی این گروه پیشرفت جامعه در چهارچوب اصوب مذهبی را اولویت کاری اخوان در لیبی خواند: نخستین هدف ما برقراری امنیت و ثبات است. ما هنوز حزبی تازه کار هستیم اما بر اساس اصول اسلامی که البته به معنای بازداشتن زنان از حضور در جامعه نیست، کار خود را پیش خواهیم برد.
پس از انقلاب های زنجیره ای در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا جریان اخوان در گوشه و کنار هویت خود را بازیافته است. در مصر این جریان از ۱۹۲۸ وجود داشته اما تنها پس از سقوط مبارک بود که فرصت نفس کشیدن پیدا کرد. در مراکس و تونس هم انقلاب جریان های اسلام گرا را به روی کار آورد. در یمن نیز وضع بر همین منوال است. در نوار غزه نیز حماس نماینده فکری جریان اخوان به حساب می آید.

منبع: خبر آنلاین