تفاوت اخوان المسلمین فکری و حزبی سیاسی؟!

تفاوت اخوان المسلمین فکری و حزبی سیاسی؟!

تفاوت بین اخوان المسلمین بعنوان یک تفکر با حزبی که وارد قدرت شده تفوت قائل شد

یک کارشناس خاورمیانه می گوید: اخوان المسلمین راه سختی در پیش دارد/ باید بین اخوان المسلمین در جایگاه یک جریان و تفکر با حزبی که وارد قدرت می شود تفاوت قائل شد. وی، درباره آینده مصر و وضعیت انتخابات پیش رو، بیشترین شانس موفقیت را برای اخوانی ها قائل است؛ هر چند که از یک سو، خود اخوان المسلمین و از سوی دیگر محمد مرسی، نامزد تفکر و حزب یاد شده را …

 را در ورطه پیشین و پسین انتخابات و اوضاع نا بسامان و مخدوش کشور چند پارچه مصر با چالش ها و تهدیدهایی روبه رو می داند.

محمد ایرانی، کارشناس مسایل خاورمیانه در گفت‏وگو با شفقنا می گوید: چگونگی اجرای احکام شریعت در جامعه چند پارچه مصر که اقلیت های متعددی را در خود می بیند و تعدیل تعهدات نظام ساقط شده مبارک با غرب و به ویژه رژیم صهیونیستی بخشی از جدی ترین چالش های پیش روی اخوانی ها در پس و پیش از انتخابات ریاست جمهوری مصر به شمار می رود.

ایرانی، به علت انسجام حزبی موجود در اخوانی‏ها که ایفاگر نقش مؤثر و مثبتی در انقلاب مصر بود، بیشترین شانس موفقیت و پیروزی را برای آن ها در نخستین دوره انتخابات ریاست جمهوری مصر پس از انقلاب قائل است.

او با اشاره به اینکه نفوذ اخوانی ها در حوزه های خارج از مصر که یا انقلاب کردند یا در حال انقلابند نیز در موفقیت آنها بی تأثیر نبوده است، با این همه خاستگاه اخوان المسلمین چه به لحاظ فکری و چه به لحاظ سیاسی را همواره کشور مصر می خواند و از این رو، پیشگامی جریان یادشده در مصر را امری طبیعی عنوان می کند.

سفیر سابق ایران در اردن، تشکیل حزبی با نام "آزادی و عدالت" را نخستین گام اخوانی ها برای تثبیت وضعیت سیاسی آنها عنوان می کند تا تمامی فعالیت های آنها در قالب این حزب انجام شود. از همین رو آنها به مدد تشکیل این حزب، بسته تشکیلاتی و همچنین ائتلاف با حزب سلفی نور موفق به کسب بیش از ۷۰ درصد کرسی های پارلمان مصر شدند.

ایرانی در ادامه درباره فعالیت های سیاسی اخوان المسلمین و قدرت از سوی آنها اظهار می کند: هر چند اخوانی ها گفته بودند بنای ریاست نداریم، به هر حال تحولات سیاسی روی داده در مصر به گونه ای پیش رفت که اخوانی ها نیز درصدد مشارکت در عرصه های گوناگون سیاسی برآمدند تا بعد از مجلس، نوبت به ریاست جمهوری برسد.

او یکی از عمده دلایل مشارکت سیاسی و حضور در عرصه های انتخاباتی اخوان المسلمین را ترس از احیای وضعیت پیش از انقلاب مصر از سوی شورای نظامی حامی مبارک عنوان می کند که همین مهم و بررسی این شرایط، عزم اخوانی ها برای حضور در صحنه های انتخاباتی و مشارکت سیاسی را جزم کرد.

این کارشناس خاورمیانه ادامه می دهد: در چنین شرایطی دو نامزد مهم طرفدار نظام مبارک با نام های "عمر سلیمان" و "احمد شفیق" نیز وارد معرکه انتخابات شدند و در ادامه گرچه اخوانی ها در درون خود با چالش هایی مواجه شدند و "خیرت الشاطر"، نامزد اصلی خود را کنار گذاشتند اما با این همه به علت انسجام و تشکیلاتی که از گذشته با خود داشتند، توانستند به همراه احمد شفیق به دور دوم انتخابات راه پیدا کنند و البته امروزه روز نیز با تمامی چالش ها و مشکلات موجود، دارای شرایط بد و نامطلوبی نیستند.

این کارشناس خاورمیانه، می گوید: گرچه احمد شفیق برای اخوانی ها یک تهدید به شمار می رود و از سوی امنیتی های سابق و مبارکی ها حمایت می شود اما با این همه، اخوانی ها به جد و جهد معتقدند که مصر به دوران مبارک بازنمی گردد.

ایرانی با اشاره به برگزاری مرحله دوم انتخابات مصر در خارج از کشور و نتیجه نسبی پیش آمده که گواهی به پیشگامی محمد مرسی می دهد، در مورد نامزد اخوانی ها می گوید: مرسی، تحصیل کرده آمریکا و صاحب مدرک دکتری از این کشور است و در واقع یک فرد آکادمیک دارای سوابق مبارزاتی محسوب می شود هرچند، می توان افرادی را در جمع اخوانی ها جلوتر از او دانست اما به هرحال، مرسی نامزد اخوانی ها به شمار می رود، نامزدی که در صورت پیروزی نیز اخوان المسلمین از آن حمایت خواهد کرد.

این کارشناس خاورمیانه در مورد تفکرات مرسی اظهار می کند: مرسی به لحاظ تفکر، نزدیک به جریان سنتی است. در واقع اگر یک جریان تجددگرا هم برای اخوانی ها ترسیم و تعریف کنیم، مرسی، نزدیک به جریان سنتی و محمد بدیع رهبر آن است اما تفاوت این دو دیدگاه چندان عمده و پر رنگ نیست و زود است اگر بخواهیم در مورد آن ها به قضاوت بپردازیم. به هر حال اگر او به عنوان رییس جمهور مصر انتخاب شود اعم از دیدگاه های اخوانی به حمایت و دفاع از آن بپردازند. هر چند که بر مسند ریاست جمهوری نشستن مرسی به این سادگی ها نیست و به طور قطع مشکلات متعددی برای او چه پیش و چه پس از انتخابات در صورت پیروزی به همراه خواهد داشت.

سفیر سابق ایران در اردن، احمد شفیق و حامیانش و همچنین عدم مشارکت گروه های سیاسی که در دور اول انتخابات شرکت کردند، نظیر چپ ها و ناسیونالیست ها را از جمله تهدیدهای جدی محمد مرسی و اخوانی ها می داند. چرا که دو جریان یاد شده، یعنی چپ ها و ملی گراها به علت دیدگاه های خاص خود که هم با احمد شفیق و هم با محمد مرسی در تعارض است در انتخابات آتی حضور پیدا نخواهند کرد و این از آن رو تهدیدی جدی برای مرسی به شمار می رود، که اخوانی ها چشم به حضور گسترده مردم دوخته اند و موفقیت خود را در  گرو حضور اکثریت مردم می دانند.

ایرانی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه در صورت پیروزی مرسی، مصر به چه سمت و سویی می رود، اظهار می کند: اخوان المسلمین به عنوان یک جریان اسلامی، با توجه به دیدگاه های سیاسی و ایدئولوژیک خود که بیش از ۱۰ سال است با خود حمل می کند، ناگزیر به اجرای احکام اسلامی است به همین منظور خود را موظف به تدوین قوانینی در چارچوب موازین اسلامی می داند. اما از سوی دیگر با جامعه چند پارچه مصر که اقلیت های بسیاری در آن به چشم می خورد مواجه است که این می تواند یکی از جدی ترین چالش های پیش روی اخوانی ها در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری باشد.

این کارشناس خاورمیانه می افزاید: دیگر چالش پیش روی اخوانی ها در صورت پیروزی به تعهدات نظام حسنی مبارک با غرب و به ویژه رژیم صهیونیستی بازمی گردد. از آن رو که در دنیای معاصر خروج از این تعهدات، آن هم به سرعت و به زودی، ممکن است دشوار شمرده  شود این در حالی است که پایبندی به آن تعهدات نیز اخوانی ها را دچار مشکل می کند. البته کار اخوانی ها در قالب برقراری ارتباط با غرب و آمریکا به مراتب راحت تر از صلح با رژیم صهیونیستی است چون به هر حال اخوانی ها از گذشته روابطی با غرب و آمریکا داشته اند.

ایرانی بیان می کند: آنچه مسلم می نمایاند این است که اخوانی ها در صورت پیروزی، تلاش می کنند با وضعیت جدید منطقه خود را تطبیق دهند اما به نظر می رسد در برقراری ارتباط با غرب و رژیم یاد شده دچار تعارضاتی شوند.

ایرانی در مورد شعار اسلامی اخوان المسلمین می گوید: شعار دینی اخوانی ها تا پیش از انقلاب مصر، "تنها اسلام راه حل است"، بود اما در شرایط کنونی، شعار یاد شده را سر نمی دهند. البته هیچگاه و هیچ جا نگفته اند که راه حل اسلامی را کنار می گذارند.

او در پایان تاکید می کند: بین اخوان المسلمین در جایگاه یک جریان و تفکر با اخوان المسلمین که وارد قدرت شده است، باید تفاوت قائل شد.

انتهای پیامراهبه می تواند سرتاپای خود را بپوشاند تا زندگیش را وقف عبادت کند , درست است ؟    اما چرا وقتی یک زن مسلمان این کار را انجام دهد , مورد ملامت قرارمیگیرد ؟  من مسلمانم مرا بکش وآن را هزینه های تحمیلی(اضافی) نام نهدارائیم را غارت کن, به وطنم تجاوز کن , راهبرم را تو تعیین کن ونام آن را دمکراسی بگذار ! اگر یک یهودی شخصی را بکشد هیچ ربطی به دین یهودیت ندارد،  اما اگر مسلمانی به جرمی متهم شود اسلام را متهم اصلی می دانیم

برگرفته از شفقنا