مانع ضعف علم شرعی در زنان مسلمان چیست؟

مانع ضعف علم شرعی در زنان مسلمان چیست؟

نویسنده: دکتر محمد موسی / مترجم: عبدالرحمن زمان پور

علم شرعی برای زن به منزله ی قلعه ی محکمی است که او را از شر واپس گرایی و از منجلاب فساد رهایی می بخشد و دینداری اش را تقویت می کند و یقینش را می افزاید، و اگر بخواهد دعوتش منظم و کارش درست باشد علم شرعی اموری اساسی را در اختیارش می نهد که فهم آن امور ضروری است.

بسیاری از خواهران دعوتگر از ضعف در زمینه ی علم شرعی و کمبود تحصیل آن رنج می برند؛ اینان می توانند قسمت عمده ای از آن را از طریق حضور در حلقه ی دروس شرعی و مواظبت بر آن به دست آورند و با گوش دادن به درس های ضبط شده ی شیخ های معتبر و در مواردی که مشکل پیدا کنند از طریق پرسیدن از اهل علم قابل تحصیل است. همه ی این موارد به تحصیل مقدار مطلوب علم شرعی کمک می کند، البته منظورم از این بیان این نیست که زن عالم شود؛ دعوت نیز این را شرط نکرده است، ولی مقدار معقولی از علم شرعی داشته باشد که بتواند در مسیر زندگی به نحو شایسته ای حرکت کند و بدان وسیله به اسلحه ای دست یابد که در دعوت کمکش کند و موفقش گرداند، زیرا بیش تر زنان جذب کسی می شوند که علم شرعی یا اطلاعات مناسبی در زمینه ی علم شرعی داشته باشد.

گاهی خواهر دعوت گر در کار دعوتش ممتاز و دارای شخصیتی قوی و مؤثر است ولی به سبب ضعف در زمینه ی مسائل مهم و حیاتی علم شرعی، قسمتی از جذابیت و تأثیرش را از دست می دهد. گاهی هم زنی که از جایگاه پایین تر و از نظر تأثیرگذاری و مکانت ضعیف تر است و چه بسا از نظر فرهنگی و فکری و دعوی مشوش و بی ثبات باشد به دل های زنان نفوذ کند، ولی این به سبب قصور و کوتاهی زن دعوت گر در تحصیل نیازمندی های علم شرعی و تنبلی و عقب ماندگی در این مسأله ی مهم است که دیگران جای او را گرفته اند.

بعضی از زنان تنبل نیستند و قصور نمی ورزند، ولی به تحصیل علم شرعی بسیار کم اهمیت نگاه می کنند، و چون سخت به عمل دعوی مشغول اند آن را در اولویت کاری شان قرار نداده اند و شاید تا حدودی در این زمینه معذور باشند، ولی لازم است در این مسأله ی مهم توازن ایجاد کرد و بر کسب حداقل علم شرعی[۱] حریص باشند، اگر چه از طریق حضور در دوره های کلاس شرعی باشد که تابستان ها برگزار می شود و امروزه رایج و منتشر است و عده ی زیادی از آن استفاده کرده اند.

ملاحظاتی مهم:

۱- مناسب می دانم که ذکر کنم که امروزه تعدای از خواهران دعوت گر به مطالعه ی تجوید قرآن روی آورده اند و در حال فراگیری ظرایف این علم اند، در حالی که همین افراد معانی کتاب کریم را نمی فهمند و آن گونه که شایسته است به تدبّر در آن نمی پردازند و آن گونه که زیبنده ی زن دعوت گر است اوامر و نواهی اش را رعایت نمی کنند، بنابراین بهترین راه حل برای این افراد جمع کردن بین این امور است آن گونه که ذکر کردم.

۲- بعضی از زنان دعوت گر به سبب تحصیل قسمتی از علم شرعی دچار خودبینی و غرور شده اند و تا حد زیادی خود را عالم و بزرگ می پندارند، در حالی که این زن بیچاره نفهمیده است که منظور از علم عمل است و بدون عمل، علم شرعی حجتی بر ضد آنان خواهد بود نه به نفع آنان. از خواری و بازیچه ی شیطان قرار گرفتن به خدا پناه می بریم.

۳- تعدادی از زنان دعوت گر که علم شرعی آموخته اند آن را خوب نفهمیده اند و به طور بایسته علم شرعی آنان را مهذّب نساخته است، در نتیجه به ناحق به فاجر و مبتدع و فاسق بودن مخالف می پردازند و فراموش کرده اند که اساس و شالوده ی دعوت رعایت ادب اختلاف و سعی در جمع صف و اجتماع کلمه است، در حالی که برای آنان ممکن است که از علم شرعی شان برای محکم ساختن روابط اجتماعی و عمق بخشیدن به برادری ایمانی و پایه گذاری مسائل دعوی استفاده کنند، ولی متأسفانه راه مخالفت و مسیر جدایی را برگزیده اند، در نتیجه دل ها آن ها را دور انداخته و جان ها آنان را نپذیرفته است و عده ی زیادی از زنان که سخت به آنان و به علم و فقهشان نیاز دارند از اطرافشان پراکنده شده اند. و الله المستعان.

—————————————————-

منبع: زن دعوت گر (رهنمودها، موانع و خطرها) / مؤلف: دکتر محمد موسی الشریف / مترجم: عبدالرحمن زمان پور / انتشارات: ایلاف ۱۳۹۱