حکم طلاق خواستن از شوهر فاسق چیست؟

حکم طلاق خواستن از شوهر فاسق چیست؟

نویسنده: علامه شیخ عبدالله بن بیه / مترجم: عبدالظاهر سلطانی

ازدواج، پیمانی استوار و پیوندی پاک است که زن و مرد را بر پایه ی کتاب خداوند متعال و سنت رسول الله(ص) جمع می کند و هر یک را برای دیگری همانند لباس و پوشش قرار می دهد. خداوند در وصف این رابطه ی دو طرفه می گوید:

« ‏أُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَهَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِکُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَکُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ » (بقره/۱۸۷)

(آنان پوشش شمایند و شما پوشش آنان)

واژه ی پوشش، رساننده ی نزدیکی، چسپیدگی، پوشیدگی،گرمایش و آرامش است.

بنابراین بر هر کدام از دو همسر است که با دیگری خوش رفتار باشد و در برابرش شکیبا باشد و جایز نیست که مرد، زنش را برای زیان رساندن به او طلاق دهد،چون این کار باعث ویرانی این بنیان مشترک و شکستن قلب زن می گردد، و بسا میان زن و فرزندانش بدون هیچ توجیه یا ضرورتی جدایی می افکند. از این روست که جدا کردن مرد از زنش از گناهان بزرگ و سنگین است و همان گونه که در برخی احادیث آمده از اعمال پسندیده نزد شیطان می باشد.

از آنجا که زیان رساندن مرد به زن به وسیله ی طلاق بدون عذر حرام است، برای زن نیز جایز نیست که بدون عذر موجه از شوهرش خواستار طلاق باشد. احمد و ترمذی در حدیثی حسن از ثوبان رضی الله عنه روایت کنند که رسول الله(ص) فرمودند: (هر زنی که بدون وجود مشکل از شوهرش طلاق بطلبد، بوی بهشت بر او حرام است.) یعنی اگر با بودن مشکل و سبب خواستار طلاق باشد بر او گناهی نیست.

پس آیا فسق شوهر علتی موجه یا تجویز کننده برای خواستار شدن طلاق از سوی زن است؟

بی گمان فاسقان در میزان فسق و در معاشرت با زنانشان یک گونه نیستند؛ برخی از زنانشان می خواهند که برای فسق با آنان همکاری کنند،مثلا” برایشان شراب بیاورند، که چنین کاری بر زن حرام است. برای این زن، خواستن طلاق جایز است تا از گناهان احتمالی بگریزد.

برخی با همسرانشان بد رفتارند، به آنان زیان رسانده و آزار می دهند، که طلب طلاق حق چنین زنانی است، به ویژه اگر کار شوهر ادامه یابد و از او امید توبه و بهبودی اوضاع به چشم نخورد. و برخی نه این گونه اند نه آن گونه، بلکه با زنان خوش رفتار ند که این از موارد اختلافی است: جمهور فقها معتقدند تارک نماز از روی تنبلی فقط گناهکار و فاسق است نه کافر و مرتد، بنابر این جدایی انداختن میان او و همسرش واجب نیست.

آن چه ما ترجیح می دهیم آن است که: اگر زن به بازگشت شوهرش به سوی خدا امیدوار باشد و احتمال بدهد که نصیحت و پند در آن کارگر می افتد و ممکن است حالش خوب شود، پس باید شکیبایی کند، هر چند شوهر با ترک نماز و نوشیدن شراب فاسق باشد، به ویژه اگر از آن مرد بچه دارد و می ترسد که فرزندانش تلف و نابود شوند.

این به شرطی است که مرد، بی نمازی و شراب خواری را حلال نداند، که در این صورت دچار کفر صریح شده است و زن و شوهر از هم به حکم شریعت جدا می شوند.

________________________________________________

منبع: صنعت فتوا و احکام و اقلیت ها / مولف: علامه شیخ عبدالله بن بیه / مترجم: عبدالظاهر سلطانی / ناشر: نشر احسان ۱۳۹۰

تنظیم برای نوگرا: باران.