نق زدن و ناله کردن کودک

نق زدن و ناله کردن کودک

نویسنده : : الیزابت پنتلی / مترجم: اکرم قیطاسی

موقعیت

دخترم مدام نق می زند. هر بار که صدا می کند: «ماماااااان!» واقعاً دلم می خواهد اسمم را عوض کنم و یا بدوم و زیر نزدیک ترین تخت خواب پنهان شوم. لطفاً نگویید: «او بزرگ می شود و دیگر این کار را انجام نمی دهد».

فکر کنید

این کار مانند کشیده شدن ناخن روی تخته سیاه است! ناله کردن، رفتار آزار دهنده ی کودکی است، زیرا کودکی که نق می زند، به نظر بدتر از آژیر خطری است که می خواهیم هر کاری بکنیم تا آن را خاموش کنیم. بنابراین، فرزند کوچک ما روشی عالی برای جلب توجه خاص ما کشف می کند.

راه حل ها

1. هیچ گاه به درخواست همراه با ناله کردن کودک پاسخ ندهید و در برابر آن تسلیم نشوید. می توانید با صدایی بلند بگویید: «هر وقت از صدای معمولی خود استفاده کردی، به حرف هایت گوش خواهم کرد.» بعد به او پشت کنید و با خواندن آواز یا مطلبی با صدای بلند که متن آن را جلوی صورتتان گرفته اید، آشکارا نشان دهید که توجهی به او ندارید. اگر او به ناله کردن ادامه داد، همان تنبیه را به کار بگیرید، اما برخورد دیگری نکنید. در این شرایط درخواست یا بحث کردن باعث تشدید ناله کردن می شود.
2. چیزی را که می خواهید از او بشنوید، به صورت یک مدل درآورید تا به او کمک کنید، مثلاً: «وقتی با ناله حرف می زنی، حرف هایت را نمی فهمم. لطفاً بگو مامان! می شه یک نوشیدنی به من بدهی؟»
3. ظرفی را روی کابینت بگذارید و در آن ۱۰ سکه بریزید. به فرزندتان بگویید هر بار که او ناله کند یکی از سکه ها را بیرون می آورید. در موقع خواب، هر چند سکه که در ظرف باقی بماند، متعلق به اوست. او می تواند آن ها را به عنوان جایزه نگهدارد تا به یاد داشته باشد که مانند «یک دختر(پسر) بزرگ» صحبت کند.
4. اغلب بچه ها، واقعاً نمی دانند که در حال ناله کردن هستند. در مورد ناله کردن با او گفت و گو کنید و نشان دهید که چه نوع صدایی را دوست دارید (به صورت نمایشی). به فرزندتان بگویید می خواهید به او کمک کنید تا به یاد داشته باشد که ناله نکند. پس هر بار که چنین کاری بکند، انگشتتان را در گوشتان فرو کرده و می گویید: «آه» و شکلکی درمی آورید. این علامتی است که او با صدای معمولی خودش حرف بزند.
5. به فرزندتان بگویید می خواهید ساعت را برای ۳ دقیقه ی دیگر تنظیم کنید. او می تواند ۳ دقیقه ناله کند و پس از آن باید این کار را کنار بگذارد. بعضی بچه ها اعتراض می کنند که «این مدت کافی نیست!» شما بپرسید: «چه مدت کافی است، ۴ یا ۵ دقیقه؟» البته معمولاً ۵ دقیقه انتخاب می شود طوری جلوه دهید که ۵ دقیقه زمان زیادی است. به او بگویید که وقتی ساعت شروع به زنگ زدن کرد، او باید به ناله کردن خود خاتمه دهد. بیشتر بچه ها قبل از زنگ زدن ساعت، این کار را متوقف می کنند. اگر فرزندتان همچنان به ناله کردن پرداخت، می توانید او را به اتاقی بفرستید تا تنها بماند و یا خودتان به جایی بروید که صدایش را نشنوید تا از نق زدن دست بردارد.
6. مراقب باشید که خودتان درس ناله کردن به او ندهید، مثلاً: «می شوووود لطففففاً ناله نکنیییی! دارم دیوااااانه می شوم!»
7. nخوشایند تو را می شنوم، واقعاً لذت می برم!» سعی کنید وقتی با صدای مؤدبانه و معمولی درخواستی دارد، به او پاسخ مثبت بدهید. مثلاً اگر فرزندتان معمولاً در مورد خوردن بیسکویت پس از غذا ناله می کند، ولی امروز مؤدبانه چنین درخواست کرد، سعی کنید حداقل یک قطعه بیسکویت به عنوان جایزه ی رفتار مناسبش به او بدهید. حتماً به او بگویید که چرا درخواست او را پذیرفته اید: «بله، می توانی یک بیسکویت بخوری. من گفتم بله، زیرا تو با صدای قشنگ از من بیسکویت خواستی و در موردش ناله نکردی. خوش به حالت!».

—————————————————————————————-

منبع: راهنمای کامل تربیت کودک / مؤلف: الیزابت پنتلی / مترجم: اکرم قیطاسی / انتشارات: کتاب های دانه مؤسسه انتشارات صابرین ۱۳۸۴