معیار روابط و ضوابط ما چیست؟
معیار روابط و ضوابط ما چیست؟
نویسنده: صلاح الدین بهاء الدین / مترجم: عبدالعزیز سلیمی
روابط خود را با یکدیگر، با دیگران، با جامعه و هم میهنان و تمامی نیروهای سیاسی و اجتماعی و با تمامی آنچه دور و بر ما هستند، بر پایه موازین شریعت می سنجیم، زیرا که گرامی ترینشان پرهیزکارترین آنان است و به هیج وجه اجازه نمی دهیم که در باتلاق ناهنجاری ها و ستمگری هایی قرار بگیریم که معیار و مقیاس قرار دادن راهکارهای دنیای سیاست و جامعه در جهان امروز در آن گرفتار آمده اند. به خواهران و برادران با نگاه برتری طلبی، خود محوری و تکبر نمی نگریم، و به بهانه ی مصالح حزبی مقیاس های ایمانی و برادری ایمانی را زیر پا نخواهیم گذاشت.
تحقق مصالح حزبی ما در گرو التزام به اوامر شریعت و تبعیت از سیره ی سرور و پیشوایمان، و اسوه و الگوی پیامبران و رهبر راستین بشری حضرت محمد مصطفی (ص) است و نه رهبران و رؤسای دنیای امروز دست کمی از بزرگان رؤسای قریش دارند و نه برادران و خواهران ما از حضرت عبدالله بن مکتوم بهتر و شکیباترند و نه حجم توطئه ها و دشمنی ها و حساسیت های موجود بسیار متفاوت هستند و درس عبرت «عبس» و چهره در هم کشیدن در ذهن و زندگی برادران و خواهران ما باید پایدار و ماندگار باقی بماند و رفتار و تعامل با نزدیکان و همکاران بایستی بر اساس درجات و موازین ایمان باشد.
« لَا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُوْلَئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ » (مجادله/ ۲۲)
«مردمانی را نخواهی یافت که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشند ، ولی کسانی را به دوستی بگیرند که با خدا و پیغمبرش دشمنی ورزیده باشند ، هرچند که آنان پدران ، یا پسران ، یا برادران ، و یا قوم و قبیله ایشان باشند . چرا که مؤمنان ، خدا بر دلهایشان رقم ایمان زده است.»
پیشوایی که برای ما الگو و سرمشق است و تبعیت از رسالتش را بر خود واجب می شماریم حضرت محمد (ص) است و علم و یقین داریم که ایشان همیشه پناهگاه مستمندان و ضعیفان بوده و وضع و حال پیرزنی آن چنان او را به خود مشغول می کند که انگار هیچ کار و مسئولیت دیگری ندارد و با کودکان، زنان و گرفتاران با عطوفت و مهربانی پدرانه ی زاید الوصفی رفتار می فرمود. از نظر ما معیار التزام به الگو و اسوه بودن پیامبر گرامی، قانون و ضابطه ی موازین شرعی و سلوک اجتماعی ارزنده است و تنها این معیارها و ضوابط هستند که روابط و علایق دور و نزدیک ما را سر و سامان می دهند و بس.
«ایمان و اخوت ایمانی»، «ولاء و براء» ضوابطی هستند که روابط درونی و بیرونی حرکت ما را تنظیم می نمایند و به هیچ وجه به مصالحی که مورد تأیید شریعت نباشند اقرار و اعتراف نمی کنیم و تمامی مفاهیم و ارزش هایی مانند آداب و اخلاق پسندیده، همزیستی مسالمت آمیز و دوستانه، احترام به دیگران هر کس که باشد، و رفتار مثبت و سازنده با همه ی هم میهنان در لابلای این برنامه قرار دارند.
——————————————-
منبع: اندیشه و سیاست/ مؤلف: صلاح الدین بهاء الدین / مترجم: عبدالعزیز سلیمی / انتشارات: تریفه ۱۳۹۱