شرایط موفقیت جماعت دعوتگر و دین خواه

شرایط موفقیت جماعت
دعوتگر و دین خواه

( قابل توجه
اعضاء جماعت مختلف اسلامی )  

دکتر عبدالکریم زیدان

جماعت دین خواه در کار
فراخوانی مردم به سوی خدا و حاکمیت بخشیدن به شریعت اسلام تابع سنت الهی در پیکار
میان حق و باطل است .لذا بر جماعت لازم است که به منظور کامیابی در دفع باطل به
پیروزی رساندن پیام حق خویش و پایه گذاری حکومت دینی به مهیا کردن عوامل موفقیت و
رفع موانع بپردازد .

جماعت در کار ارزنده و
جهاد نیکخواهانه خویش معمولاً با رویگردانی و مخالفت مردم مواجه و از سوی دشمنان
به باطل گرای متهم خواهد شد .لذا جماعت باید با درک این حقیقت و دخالت دادن آن
در ارزیابی و محاسبات خویش بدین نکته عنایت ورزد که سنگ اندازی در راه دعوت و
مقاومت در برابر پذیرش و گسترش دین و متهم کردن دعوت گران به باطل گرای اختصاص به
عصر حاضر نداشته و در مورد رسولان الهی هم سابقه داشته و بخشی از تاریخ دعوت آنان
را تشکیل می داده است .طبعاًجماعت دین خواه کنونی نه نزد خدا از پیامبران
عزیزتر و نازنینتر است و نه به لحاظ حقانیت و اخلاص ورزی از انبیا برتر است .اما
حتی این انبیا نیز با اذیت و مخالفت و اتهام به باطل گرای روبرو شده ولی کوتاه
نیامدند و همان گونه که خدا به آنان دستور داده بود صبوری و بردباری پیشه کردند و
بعد از این صبوری و استواری بود که از نصرت الهی برخوردار شدند چنان چه خداوند می
فرماید : وَلَقَدْ کُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِکَ فَصَبَرُواْ عَلَى مَا
کُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّى أَتَاهُمْ نَصْرُنَا وَلاَ مُبَدِّلَ لِکَلِمَاتِ
اللّهِ

((پیامبران زیادی پیش
از تو تکذیب شدند اما در برابر تکذیب ها صبوری ورزیدند و مورد اذیت و آزار واقع
شدند (اما پایدار ماندند )ت بالاخره نصرت ما را دریافت داشتند و هیچ چیز مقررات
خداوند را دگرگون نتواند کرد .انعام ۳۴

مراد از مقررات دگرگون
ناپذیر خداوند این قانون الهی است :

وَلَقَدْ سَبَقَتْ
کَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِینَ  #  إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ  #  وَإِنَّ
جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ

((عهد ازلی ما در
بارهی بندگان برگزیده و رسولانمان این است که آنان قطعاً یاری خواهند شد و لشکریان
ما حتماًپیروز خواهند شد .))صافات۱۷۱-۱۷۳

نکته ی مؤمن نواز و
شادی بخش این آیه این است که خداوند عین همان نصرتی را که به پیامبرش وعده کرده به
مؤمنان نیز وعده داده است خداوند همچنین قطعی و حتمی بودن سنت الهی در حمایت از پیامبران
و پیروان آنها را بیان فرموده است : إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا
وَیَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ

((بیگمان ما پیامبران
خود و مؤمنان را در زندگی دنیا و در آن روزی که گواهان به پا می خیزند یاری خواهیم
کرد .))غافر ۵۱

پس سنت خداوند در
حمایت از مؤمنان ،جماعت دین خواه را هم در صورت التزام  به اسباب و شرایط نصرت در بر خواهد گرفت .

نیروی مورد نیاز جماعت
دین خواه :

جماعت باید تلاش کند
که نیروی قویتر از نیروی مخالفان فراهم آورد .نیروی جماعت هم متکی است بر گسترش
بیداری اسلامی میان توده ها و نهادینه سازی آن در درون افراد و جذب نیک خواهلن
دیندار و صادق که در این صورت با گسترش بیداری اسلامی و ریشه دار شدن آن دامنه
جماعت گسترده شده و تمامی لایه های جامعه ها را در بر خواهد گرفت و با افزایش شمار
اعضای جماعت و هواداران آن نیروی جماعت بیشتر شده و به نصرت الهی نزدیکتر خواهد شد
.

جماعت باید از کشمکش و
اختلاف بپرهیزد :

جماعت در راستای پرهیز
از موانع پیروزی باید از اختلافات داخلی چه اختلاف افراد با همدیگر و چه با امیر
جماعت دوری گزیند .و راه نجات از این آفت هم پاک سازی درون از آلودگیهای هوا و
هوس همراه با احساس نظارت خدا و خالص گردانیدن نیت برای پروردگار است که البته
این هم به تنهای کافی نیست بلکه باید برای نحوه ی کار جماعت و رابطه ی اعضا با
آن و وظایف و اختیارات امیر جماعت نظام نامه و دستور العمل دقیقی تدوین گردد چنان
چه بنا بر اساس نامه جماعت تصمیم گیری در مورد کارها به اجتهاد امیر جماعت پس از
رایزنی با شورای جماعت واگذار گردد اطاعت از دستورات امیر در چهارچوب ارزشهای
دینی بر اعضا واجب است یا اگر بر مبنای اساس نامه امیر جماعت مقید به رآی
اکثریت  شورای جماعت باشد .امیر جماعت ملزم
به اطاعت از رآی اکثریت شورا در حدود شرع می باشد و دیگر اعضای جماعت هم موظفند رآی
مقرر را که توسط امیر برای اجرا به رده های پایینتر ابلاغ می گردد مبنای فعالیت
خویش قرار دهند در پرتو چنین روشی کار جماعت به معنای واقعی کلم گروهی شده وبه
صورت هماهنگ ومنظم و عاری از اختلاف و چند گانگی جریان خواهد یافت چنین حرکتی با
این کیفیت برای جماعت لازم است حتی اگر گهگاه در برخی مراحل و برخی جزءیات کار به
وقوع خطا و اشتباه هم منجر گردد زیرا بی گمان ضرر کار هماهنگ هر چند در آن خطا
هم باشد از ضرر کار صحیح اما پراکنده و ناهماهنگ برای جماعت کمتر و سبکتر است
و بنا به قاعده ی دفع افسد به فاسد زیان سبکتر به منظور دفع زیان بزرگتر تحمل می
گردد .

جماعت دین خواه باید
از ریا کاری و بهانه به دست طاعنان دادن پرهیز کند :

جماعت باید در فعالیت
خودجداً از ریاکاری دوری کند و هیچ گاه بر جلب رضایت مردم و رضایت آنها از کار خود
حرص نورزد زیرا ریاکاری جماعت را از مهرورزیها و عنایت کریمانه خداوند و از
رضایت او بی بهره می کند .و وظیفه اصلی جماعت این است که با عمل به اوامر
خداوند و بی اعتنای به نارضایتی مردم و دوری از خوشایند مردم در صورت ناهماهنگی با
ملاک های دینی حریصانه در پی کسب خوشنودی خداوند بر آید .

این البته بدین معنا
نیست که جماعت از خشم و نارضایتی مردم پرهیز نکند و علاقه مند به کسب خشنودی آنان
نباشد هرگز زیرا رضایت مردم باعث اعتماد آنه به جماعت می گردد و مورد اعتماد مردم
بودن برای جماعت امری مطلوب و ضروری به حساب می آید لیکن جماعت نباید ارزشهای
دینی را فدای جامعه کند و برای دست یابی به رضایت مردم مرتکب اعمال خلاف شرع گردد
.فراتر از این جماعت حتی باید اموری را که ذاتاًو یا برای تمامی افراد مباح
هستند ترک کند تا بدین وسیله به باطل گرایان فرصت طلب و شایعه ساز مجال تهمت سازی
و شایعه پراکنی ندهد ،که همواره د رمیان مردم عده ای هستند که خریدار کالای طعن و
تهمت بوده و بدون مطالبه دلیل به تصدیق شایعات می پردازند … لذا پرهیز از
کارهای شبهه ناک و ترک کارهای مباح به منظور اعتماد سازی در جامعه از جمله امور
لازمی است که مدّ نظر قرار دادن آن بر جماعت واجب است .

مگر نه اینکه با وجود
مباح بودن فراگیری خواندن و نوشتن ، خداوند به منظور بستن دهان طاعنان و برای کفار
پیامبر را به اقتباس قرآن از کتب گذشتگان متهم نکنند ، ایشان را از فراگیری خواندن
و نوشتن به دور داشت ، چنانکه در این خصوص در قرآن می فرماید : وَمَا کُنتَ
تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن کِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِیَمِینِکَ إِذًا لَّارْتَابَ
الْمُبْطِلُونَ

 « تو پیش از از قرآن کتابی نمی خواندی و با دست
راستت چیزی نمی نوشتی ، که در این صورت باطل گرایان به شک و تردید می افتادند . »
عنکبوت ۴۸

در تفسیر این آیه آمده
است که :اگر تو خواندن نو شتن می دانستی بی گمان باطل گرایان به بهانه جوی می
پرداختند و می گفتند :شاید پیامبر قرآن را از کتب بر جای مانده از انبیای پیشین بر
گرفته و خود آن را نوشته است در حالی که می دانستند که پیامبر فردی امی است و
خواندن و نوشتن نمی داند .آخر رسول خدا ص سالها بی آنکه خواندن و نوشتن بداند با
آنها زیسته بود سپس این کتاب شگفت آور و معجزه را برای آنان آورد که سخنوران و
نویسندگان را ناتوان ساخت اگر پیامبر قبلاًبا 
سواد می بود شاید این را دستاویز قرار می دادند اما اکنون که سابقه پیامبر
در میان آنان چنان بود مجال این کار را نمی یافتند .

————————————————–

منبع : سنت الهی در
پیکار میان حق و باطل

مؤلف : دکتر عبدالکریم
زیدان

مترجم : جلیل بهرامی
نیا

انتشارات : نشر احسان