پروردگارا مرا ببخش … از اینکه
پروردگارا مرا ببخش … از اینکه
از اینکه احساساتم بر عقلم غلبه کرد !
از اینکه بر کوچکترها بزرگی کردم !
از اینکه به یاد همه بودم غیر از تو !
از اینکه کار بد دیگران را به رخشان کشیدم !
از اینکه زبانم گفت بفرمائید و دلم گفت نه !
از اینکه در حال سخن گفتن کسی بی اعتنا بودم !
از اینکه نشان دادم کاره ای هستم در حالیکه …
از اینکه حق با من نبود ، لجبازی نمودم !
از اینکه صدایم زدند ولی خودم را به نشنیدن زدم !
از اینکه ایمان و اعتمادم به بندگانت
بیشتر از ایمان و اعتماد به تو بود !
از اینکه غذا خوردنم هرگز ترک نشد ، ولی نمازم بارها قضا شد !
از اینکه معذرت خواستن برایم مشکل بود و از آن اجتناب کردم !
از اینکه تظاهر به دانستن مطلب کردم که اصلا آنرا نمی دانستم !
از اینکه رسوا شدن در دنیا برایم مشکل تر از رسوا شدن در آخرت بود !
از اینکه موقع گناه از یک طفل خجتالت کشیدم ولی از تو شرم نکردم !
از اینکه اینکه حاضر نشدم بگویم نمی دانم حتی در لحظه ای که نادانیم برملا شد!
از اینکه آنقدر که به آراستگی ظاهرم پرداختم به آراستگی باطنم نپرداختم !
از اینکه دیگران را به کسی خنداندم ف در حالیکه خودم از همه خنده دارتر بود !
از اینکه کاه عیب دیگران را دیدم و بزرگ کردم ولی کوه عیب خود را ندیدم و
کوچکش شمردم !
از اینکه روزه را در نخوردن و ننوشیدن دانستم ،در حالیکه اعضای بدنم هیچکدام
روزه نبودند !
از اینکه برای ارضای نفسم آنقدر از کسی سئوال کردم تا اینکه نمی دانم را از
زبانش بیرون کشیدم !
از اینکه در همه چیز و همه جا با محاسبه دقیق سر و کار داشتم ولی به حساب نفس
خویش نرسیدم !
از اینکه از نعمات بی شمار تو استفاده کردم ولی بندگان فقیر و بینوایت را
فراموش کردم و آیشان را از نعمت هایت منع کردم !
الهی به
ما یدیه بصیرت عنایت کن و ما را در شناخت عیوب خویش یاری بفرما و بر گناهانمان قلم
عفو و رحمت بکش !
