به خداوند اعتماد و تکیه کن

به خداوند اعتماد و تکیه کن

نویسنده: امین الرحمان کیانی

شهسواری به دوست مؤمنش گفت : «بیا به کوهی که خدا انجا حضور دارد برویم ، میخواهم ثابت کنم  که او فقط بلد هست به ما دستور بدهدو هیچ کاربرای خلاص کردن ما از زیر بار مشقات نمیکند.»

دیگری گفت موافقم اما من برای ثابت کردن ایمان خود به خدای  یکتا می آیم و این که او هیچ گاه انسان ها را در سختی ها رها نمیکند  و دستورات اتو برای خوشبختی ما هستند نه بد بختی ما.

آن دو حرکت کردند وقتی به قله کوه رسیدن شب شده بود. در تاریکی صدای  از عرش تنین انداز شد: « سنگهای اطرافتان را تا میتوانید بار اسبانتان کنید و آنها را با خود پایین ببرید .»

شهسوار اولی گفت: «میبینی؟ بعد از چنین صعود سختی که هم ما خسته هستیم و هم اسب هایمان  او از ما میخواهد که بار سنگین تری را حمل کنیم! مححال است که اطاعت کنم.» امام شهسوار مومن گفت : من  به دستور پروردگارم اعتماد دارم  سپس به آن عمل کرد وقتی به دامنه کوه رسیدند، هنگام طلوع آفتاب نزدیک بود و انوار خورشید، سنگهای که شهسوار مؤمن آورده بود، روشن کرد آنها خالص ترین الماس ها بودند.

یاداشت :

به نظر ما تصمیمات خداوند مرموزند اما همواره  به نفع ما هستند به قول شاعر که میفرماید :

هان ! مشو نومید چو واقف نه ای از سر غریب

باشد اندر پرده بازی های پنهان غم مخور

یاداشت :

 از خواست خدای روی مگردان.

باآغوش باز، خواست «او» را خوشامد گو.

انگار که هدیه روز عیدت  را از او دریافت میکنی.  آیا هر روز روز عید تو نیست؟

آری هر روز روز عید توست در زندگی الهی . مگر از کودکان کمتری!

 آنان ازنگرانی ها  دلواپسی ها و رها هستندچون میدانند مادرشان همه نیازهایشان  را برآورده خواهد کرد. اگر ما خود را در رفع نیاز های خود از خداوند مستقل بدانیم ، در حقیقت هر روز را، در اسارت رفع نیازهای مختلف گذرانده ایم .

یاداشت :

در کتاب پاک آسصمانی چنین امده است:«آخر چرا نباید به خدا توکل کنیم،و حال آنکه او مارا به راهمان رهنمود کرده است؟ راهی که خودش آن را پدید آورده است و همگان را به پیمودن ن دعوت فرموده است وآئین الهیش نام داده است.

ما بر توکل خود می افزائیم و حتما بر مشکلات شکیبائی می نمائیم، و متوکلان باید بر خدا توکل کنند و بس».

یاداشت :

درسی که همه نیازمند فراگرفتن آن هستند، تکیه کامل بر خداست .

سپس همه امور به خوبی پیش خواهد رفت . باید بیاموزید در کوچکترین نیازهایت به خدا رو کنید تا یک روز مبارک دریابی که بخاطر هیچ چیز نیامدی مگر خدا. روزی که به این حقیقت برسی، نیازهایت به طور طبیعی برآورده خواهد شد. آنگاه همانند یک شهریار زندگی خواهد کرد. لازم نیست چیزی را درخواست کنی. گویا همه خواسته هایت پیش بینی شده وطبق دستوری فراهم شده است. توآن شهریارهستی. چرا مانند شاهزادگانی هستی که با لباسهای کهنه و مندرس این سو و آن سو میروند. ارزش خود را باز شناس وجایگاه بزرگ خود را درآفرینش ازیاد نبر.

————————–

منبع: یادداشتی از طرف خدا / نویسنده: امین الرحمان کیانی / نشر احسان