استاد سید نجم الدین طه
مختصری ازشرح حال استاد سید نجم الدین طه <رح>
عزیز صادقی
استاد نجم الدین طه <رح>در روز۲۸/۴/۱۹۳۰ میلادی برابر با بیست و دوم شوال ۱۴۲۸ ه- ق درخانواده ای دین پرور ومشهور چشم به جهان گشود .
درسن ۵سالگی تحصیل و کسب علم را شروع کرد، ابتدا قرآن کریم را نزد پدرش استاد شیخ طه <رح>آموخت .
سپس به منظور تحصیل علم بسیاری از روستاها و شهرهای کردستان ایران وعراق را گشت ، از جمله روستاهای میرزا رستم ، هویه ، پایگلان، کانی سانان ، چور، کانی میران ، ذرگته ، اویهنگ ، نیزک وشهرهای مریوان وسنندج از کردستان ایران و بیاره ، عنب ، زلم قه لادزی ، خرمال ، حلبجه ، سلیمانی ، خانقین و کرکوک از کردستان عراق …)
وی نزد بسیاری از علمای مشهور ونامی تلمذ وکسب علم نموده از جمله :استاد عبد الر حمان چوری ،استاد وحید اویهنگ ،استادسید عنایت هویه ،استاد مصطفی زلمی ،استاد سید عارف خرمال، استاد اسعد پایگلان ، استاد احمد نفتچی کرکوک ،استاد حکیم خانقین وبسیاری دیگر … ایشان همچنین نزد استاد نامی ماموستا محمد گوره اجازه نامه ی علمی (ویژه ی عالمان دینی) دریافت نموده است ایشان در همان اوایل تحصیلات حوزوی با حر کات و اند یشه ها ی اسلا می آشنا گشته و با بسیا ری از روشنفکر ان و مبارزان معاصرش از جمله ، استاد احمد مفتی زاده و استاد شیخ عزیز پارزانی ،همکاری و همراهی داشته اند.
بعد از اتمام تحصیلات همراه ماموستا ملا محمدی و ماموستا ملا بهاء به خد مت شیخ عثمان رفتند تا روستا یی برا ی استاد نجم الدین طه بیابند، که امامت آنرا عهده دار شود سپس از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۰ امام و مدرس روستای(تپه ی صفای حاجی حیدر ) میشود و بعد از آن تا سال ۱۹۷۸در روستای (تپه ی صفای حاجی مسته فا) میماند.
در این سالها حلقه ی درس ایشان ،چشمه سار تشنگان علم و معرفت بود و حدود صد نفر از محضر او اجازه نامه ی علمی دریافت کردند .
(در سالهای دهه ی شصت میلادی )همراه دوازده ماموستا ی دیگر،به سفر حج مشرف شد و از طریق اردن به زیارت بیت المقدس هم رفت .
در سال ۱۹۷۸ میلادی به درخواست خودشان به مسجد اسامه در حلبچه ی شهید انتقال یافت در این مسجد صدها نفر از جوانان منطقه از حضور استاد بهرمند شدند و خطبه های جذاب و عالمانه ی ایشان باعث تقویت و نیروی دعوت و بیداری اسلامی آنجا می شد .
در سال ۱۹۸۶ میلادی باز نشسته شد ،اما به خاطر عشق به دعوت و کار دینی ، به درخو است خو دشان به سر کار بازگشت .
در حادثه ی ناگوار شیمیایی حلبچه همچون هزاران کُرد دیگر آواره ی ایران گشت .ایشان بعد از مقیم شدن در ایران ،امام و مدرس مسجد «آقا حبیب الله » شهر سنندج شد و شیفتگان علم واندیشه از سراسر کردستان ایران گرداگرد شمع وجودش حلقه زدند و حدود بیست وپنج شاگردانش نزد وی اجازه نامه ی علمی در یافت نمودند .
در ۲۵/۵/۱۹۹۲میلادی به عراق برگشت و در مسجد اسامه دوباره تدریس را شروع کرد وپنجاه وچهار ماموستای دیگر نزد ایشان اجازه نامه ی علمی دریافت کردند ، سه سال بعد مدرسه ی اسامه به عنوان مدرسه ی نمونه برگزیده شد و استاد نجم الد ین طه مد یر مدر سه شد .
استاد (رح)دارای حافظه ای قوی و کم نظیر بود.و همه ی این موارد را حفظ داشت :
۱- بیشتر از شانزده جزء قرآن کریم ۲- حدود دو هزار حدیث پیامبر(ص) ۳- صدها شعر ارزشمند عربی ،کردی ،فارسی.
استاد طه (رح)سراسر عمر گرانمایه اش را صرف دعوت ،کار دینی واعمال نیکو و خیر خواهانه نمود و براستی مصلح اجتماعی بزرگ و خستگی نا پذ یر ی بود که مشتاقانه در این میادین کار می کرد تا اینکه در شب ۱۷/۱۸/۱۹۹۷میلادی در شهر سلیمانیه بر اثر یک بیماری ناگهانی دار فانی را وداع گفت و جان به جان تسلیم کرد و طی مراسمی پر شکوه و بی نظیر ،در قبرستان گلان حلبجه ی شهید – در کنار هزاران شهید کردستان – به خاک سپرده شد .
<<روحش شاد و قرین بهشت باد >>