میدل ایست آی: خرافاتی ساختگی و دروغین، مخالفان اخوان را وادار به کودتا علیه مرسی کرد

میدل ایست آی: خرافاتی ساختگی و دروغین، مخالفان اخوان را وادار به کودتا علیه مرسی کرد
ترجمه: حمید محمودپور – مهاباد

محمد مصری، نویسنده و استادیار در رشته ی روابط اجتماعی در دانشگاه « نورث الاباما» ادعاهای مخالفان اخوان را که معمولاً آن را برای توجیه کودتا علیه رئیس جمهور منتخب تکرار می کنند ساختگی و دروغین خواند.
نویسنده در گزارشی که سایت « میدل ایست آی »؛ کارشناس امور خاورمیانه پخش نمود، اظهار داشت: مخالفان مرسی، نسبت به احتیاط های لازم در مورد بی احترامی به دموکراسی خود را به نادانی می زنند و اکنون نتیجه ی عملکردهای خویش را برداشت می کنند.
وی چندین ادعا از جمله؛ دیکتاتوربودن مرسی و اخوانی ها و اخوانی کردن قانون اساسی و مشکوک بودن نسبت به وطن دوستی اخوانی ها و نارضایتی مردم از مرسی را بیان می کند.
آیا مرسی دیکتاتور بود؟
محمد مصری می گوید: همیشه به قانونی که مرسی در نوامبر ۲۰۱۲ صادر کرد برای اثبات دیکتاتور بودن مرسی به آن اشاره می شود؛ اما نتایج پژوهش دو محقق به نام های « شادی حامد» و « مردث ویلر » ثابت می کند که مرسی در پروسه ی دموکراسی از اغلب رهبران دموکرات تر بود. وی به خاطر تحقق پروسه ی دموکراسی در کشور، قانونی را برای برگزاری انتخابات پارلمانی و تدوین و تصویب قانون اساسی وضع نمود.
اخوانی کردن دولت
مرسی مانند سایر رهبران منتخب حق داشت که برای اجرای برنامه ی سیاسی خویش، افرادی را از بین حزب خود برگزیند؛ اما از بین ۳۵ عضو از اعضای دولت، فقط ۱۱ وزیر و ۱۰استاندار را از میان ۲۷ نفر از اسلام گرایان انتخاب کرد و مهم تر از همه این ها سیاست مداران غیر اسلامی مانند حمدین صباحی و احمد ماهر مشارکت در کابینه را نپذیرفتند. افزون بر این اخوانی کردن موسسات و سازمان های مؤثر دولتی مانند دادگستری و پلیس و رسانه ها به انجام نرسید.

قانون اساسی اخوان المسلمین
کمیسیون تدوین قانون اساسی، شامل اخوانی ها و غیر اخوانی ها بود و اکثریت آن ها را اسلام گرایان تشکیل می دادند و این وضعیت با همه ی انتخابات هایی که در مصر برگزار شده، سازگار و هماهنگ است؛ اما در آستانه ی به پایان رسیدن تدوین قانون اساسی، غیر اسلام گرایان به بهانه ی تشکیل کمیسیون و به پیروی از « محمد محیی الدین» عضو لیبرال کمیسیون از ادامه ی همکاری خودداری کردند. خروج از کمیسیون به چند دلیل سیاسی بود نه به علت تشکیل کمیسیون و یا مواد قانون اساسی.
ایجاد شک در وطن دوستی اخوانیان
با این که اخوانی ها ازسال ۱۹۲۰ در صحنه ی سیاسی و اجتماعی مصر حضور داشتند و دوشادوش مصریان با انگلیس به مبارزه پرداختند و در جنگ های زیاد دیگری علیه اسرائیل شرکت داشتند و با وجود این که مصری بودنشان واضح و آشکار است، بسیاری از مصریان، اخوان را به خیانت کاری متهم می سازنند. یکی از نویسندگان، انتخاب اخوان را در ردیف اشغال بیگانگان وصف نمود و اخبار دروغینی پخش گردید که مرسی اهرام مصر و کانال سوئز را خواهد فروخت و صحرای سینا را به فلسطینی ها خواهد بخشید و وقتی که مرسی در یکی از سخنرانی های خویش برای مردم مصر لفظ « خانواده و قوم و خویشم » را به کار گرفت، رسانه ها گفتند: مقصود او فقط اخوان است و همه ی مصریان را از خود دور می داند.

نارضایتی مردم از مرسی
رسانه ها در سطح وسیعی در تعداد تظاهرات کنندگان مخالف مرسی به مبالغه پرداختند و ادعا نمودند که جمعیت تظاهر کنندگان علیه مرسی به ۳۳ میلیون نفر تخمین زده می شودو حتی « ریهام سعید » ادعا کرد که تعدادشان به ۶۰ میلیون نفر رسیده است.
استادیار دانشگاه نورث الاباما در این باره می گوید: مساحت میدان تحریر از یک استادیوم ورزشی کوچک تر است و امکان ندارد که گنجایش بیش از یک میلیون نفر را داشته باشد. البته استان های مصر شاهد اعتراضات و راهپیمائی ها بود و با حداکثر تخمینی که می توان زد، تعداد تظاهرات کنندگان علیه مرسی بین یک یا دو میلیون نفر بیشتر نبود.
این نویسنده به نتایج مختلفی که در ارقام و آمار نظرخواهی ها در مورد مرسی به دست آمده، اشاره نمودو گفت: مرسی قبل از کودتا ۵۰% از آرای مصریان و ۴۰% بعد از کودتا را به خود اختصاص داد و برابر با نظرخواهی انجام شده توسط مرکز تحقیقاتی « بیو » مرسی طی چند ماه پس از کودتا ۵۳% از آراء را به دست آورد و مطابق نظرخواهی های انجام شده توسط مرکز « زعبی » مرسی بعد از گذشت دو ماه از کودتا ۴۲% از آراء را کسب نموده و نصف مصریان مخالف کودتای نظامی هستند.
http://rassd.com/148503