روزه کلید شکر، چگونه شکرگذار باشیم؟

روزه کلید شکر، چگونه شکرگذار باشیم؟

نویسنده: بدیع الزمان سعید نورسی/ مترجم: داریوش موسوی

یک حکمت از حکمت‌های بی‌شمار روزه ماه مبارک رمضان که نظر به شکرگذاری نعمت‌های حضرت حق دارد، به شرح زیر است:

چنان که در «کلام اول» گفته شده بود، فروشنده دست‌فروش در قبال غذاهایی که از آشپزخانه پادشاه آورده، و می‌فروشد، بهایی می‌خواهد، و حماقت بزرگی‌ست اگر آن نعمت‌های باارزش را، با این که به آن فروشنده بخشش شده است، بی‌ارزش بدانیم، و آن را به عنوان نعمتی اکرام شده نشناسیم، بدین ترتیب حضرت حق نیز انواع نعمت‌ها را بر روی زمین و برای نوع بشر افکنده است، و در مقابل به عنوان بهای نعمت‌ها، از ما شکرگذاری می‌خواهد.

آری، با آن که اسباب و صاحبان ظاهری آن نعمت‌ها، حکم فروشنده‌ی دست فروشی بیش نیستند، به آن فروشندگان دست فروش بهایی می‌دهیم، و حتی زیر بار منت آن‌ها می‌رویم، و حتی با این که مستحق آن

نمی‌باشند، حرمت و تشکر زیادی برای آنها قائل می‌شویم، حال این که منعم حقیقی به خاطر نعمت‌هایی که به ما عطا کرده است، به مراتب بیش‌تر از آن اسباب شایسته‌ی شکر است، پس باید از او تشکر کرد، برای این کار باید: «نعمت‌ها را بی‌واسطه و مستقیم از طرف او بدانیم، و آن نعمت‌ها را گرامی داشته، و آن را احتیاج شخصی خود بدانیم.»

پس روزه ماه مبارک رمضان، کلید شکر حقیقی و خالص و باشکوه و عمومی می‌باشد، زیرا انسان‌های بی‌شماری هستند، که به دلیل مجبور نشدن، طعم گرسنگی واقعی را نچشیده‌اند و بدین خاطر، ارزش بسیاری از نعمت‌ها را درک نمی‌کنند.

یک آدم سیر و خصوصاً ثروتمند، ارزش نعمت یک تکه نان خشک را نخواهد فهمید. حال این که قوه ذائقه یک شخص مؤمن شهادت می‌دهد که آن تکه نان خشک، چه نعمت فوق‌العاده ارزشمندی از طرف خداوند می‌باشد. و زمانی که ارزش نعمت‌ها از سوی همگان درک شد، به خصوص از پادشاه گرفته تا فقیرترین آن‌ها، یک شکر معنوی آشکار می‌شود، و نفس به خاطر ممنوعیت خوردن غذا در طول روز به خود می‌گوید: «من مالک این نعمت‌ها نبوده، و در خوردن آن آزاد نیستم، پس مالک آن کس دیگری‌ست، و نعمتی از طرف اوست و باید منتظر دستور او بمانم.» و با گفتن چنین سخنانی نعمت را نعمت می‌داند و یک شکر معنوی را به جا می‌آورد.

پس روزه در حکم کلید شکری‌ست، که از جهات بسیاری یک وظیفه حقیقی انسان به شمار می‌رود.

——————————

نام کتاب: رمضان، اقتصاد و شکر/ مؤلف: بدیع الزمان سعید نورسی/ مترجم: داریوش موسوی/ نشر احسان

مقالات مرتبط:

رمضان اردویی منتظم، با عبادتی جامع و وسیع