۳۸ – پندهای حکیمانه ابن عطا اسکندری، در باب تربیت و تزکیه، شناخت خدا و اولیاء الله به فضل اوست
? ۳۸ – پندهای حکیمانه ابن عطا اسکندری، در باب تربیت و تزکیه، شناخت خدا و اولیاء الله به فضل اوست
? باب پنجم گمنامی و گوشه نشینی ـ شناخت خدا و اولیاء الله به فضل اوست
? ۳۸ – متن: پاک است آن ذاتی که همان راهی را که برای شناخت خود گذاشته است برای شناخت اولیایش هم گذاشته است و به کسانی شناخت اولیایش را داد که شناخت خویش را داد.
?شرح: بدانید که الله تبارک وتعالی، ذات پاکش را در پرده مخلوقات از نگاه ما مخفی قرار داده است. مخلوقات خداوند مانند زمین، آسمان، ماه، خورشید، ستارگان، حیوانات، گیاهان و انسانها در چشم ما ظاهر هستند و ذات والا مرتبه خالق، با وجودی که کاملا آشکار هستند، از نگاه ما مخفی هستند و آن قدر از نگاه ها مخفی است که بعضی از کم عقلان، ذات پاک خداوند متعال را انکار کرده اند، کسانی که فضل خداوند شامل حالشان گردید، بر وحدانیت و رسالت پیامبران ایمان آوردند و بر کسانی که فضل خاصش را متوجه گرداند، به آنان بخشی از معرفتش را نصیب گرداند؛ بنابراین راه رسیدن به معرفت الهی و راه رسیدن به بارگاه احدیت فقط فضل خاص اوست و راه و روش دیگری وجود ندارد.
در این مورد بخوانید: الحکم العطائیه
مصنف رحمه الله، به طور تعجب می فرمایند:
او آن قدر ذات پاکی است و پاکی مختص اوست که همان راهی را که برای معرفت خویش قرار داده است همان روش را برای شناخت اولیایش قرار داده است؛ چراکه همان گونه که ذات خویش را در پرده مخلوقات ظاهری مخفی ساخته است به همین صورت اولیاء الله را در احوال ظاهری آنان، مانند خورد و نوش و غیره قرار داده است. و همان راهی را که برای رسیدن به ذات پاکش، که فضل خاص اوست، قرار داده است، به همین ترتیب روش شناخت اولیایش را در همین قرار داده است و کسی که فضل الهی شامل حالش گردد می تواند اولیای الهی را بشناسد.
نه به همه افراد معرفت الهی داده می شود و نه به همه افراد شناخت اولیاء الله، حتی که برخی از بزرگان فرموده اند: شناخت اولیاء الله از شناخت خداوند سخت تر است؛ چراکه جمال و جلال خداوند کاملا آشکار است، اما اولیای الهی مانند سایر مردم کار می کنند، می خورند، می نوشند، ازدواج می کنند و معاملات دنیوی انجام می دهند، تشخیص آنها بسیار مشکل است. سپس می فرمایند:
فضل و کرم او بسیار است که به کسی شناخت اولیایش را داد که می خواست آنان به شناخت او برسند، یعنی محبت، معرفت و هم کلامی با اولیایش را به کسانی داد که می خواست آنان به الله برسند و معرفت الله نصیبشان گردد. و رازش این است که این حضرات دوستان خدا هستند و هرکس که خواهان دوست خدا باشد مسلما او هم دوست خدا قرار می گیرد؛ بنابراین هرکس که با این حضرات محبت و دوستی کند علامت آن است که خداوند او را می خواهد و معرفت خویش را نصیب او می گرداند.
? منبع: الحکم العطائیه ـ مترجم: عبدالجلیل رحمت زهی
? @eslahe