۷- درس هایی از آیه رمضان سوره بقره آیه ۱۸۵ – بخش هفتم، رمضان جلوه محبت خدا

۷- درس هایی از آیه رمضان سوره بقره آیه ۱۸۵ – بخش هفتم، رمضان جلوه محبت خدا

قسمت هفتم: رمضان، جلوه ای از محبت الهی!

نویسنده: استاد نعمان علی خان /مترجم: نورِ قرآن

“وَلَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ” “و نمی خواهد به شما سختی روا بدارد.”

الف: در ابتدا ” االله برای شما آسانی می خواهد” و سپس فرمود: ” و برای شما دشواری نمی خواهد”، حال آنکه می توانست قمست دوم را اصلا بیان نکند. طوری که میدانیم قرآن از سخن اضافی مُبرّاست.

“خواستن” نوعی بیان مثبت هست و “نخواستن” نوعی بیان منفی. الله متعال ابتدا با مثبت شروع کرد و سپس به طرز منفی سخن گفت، چرا؟! الله متعال میداند که بندگان صالح اگر حکمی را از جانب ربِّ رحیم بشنوند سر به طاعت اش می نهند و با حسن ظن نسبت به پروردگار خویش خواهند گفت که آنچه او برای ما می خواهد همه اش خیر است و رحمت است و رستگاری.  الله متعال هم ابتدا با بیان مثبت به تایید گمان نیک بندگان صالح پرداخت. اما کسانی هم هستند که با سوء ظن و منفی نگری لب به شکایت گشوده و می گویند: چرا خدا بر ما سخت می گیرد؟ چرا باید یک ماه از از خورد و نوش محروم شویم؟ چرا الله زندگی مرا دشوار میکند؟… الله متعال هم در پاسخ به این منفی نگری با طرز بیان منفی: “نه چنین نیست، من برای شما شواری نمی خواهم” فرمود.

ب: از نگاه فن بلاغی هم در ابتدای آیه الله متعال با بیان مثبت “هُدًی لِّلنَّاس” و سپس برای کسانی که باور نمی کنند ” وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الهُدَی” را به منفی گراها نشان داد. اینجا هم به همان ترتیب ابتدا با بیان مثبت فرمود: “یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ” و سپس به طرز منفی “وَلَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ” بیان فرمود.

ج: “وَلَا یَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْکُفْرَ ۖ  (زمر/۷)” او از پیامدهای کفر ورزیدن برای بندگانش خشنود نمی شود” الله متعال نه تنها دوست ندارد که ما کفر بورزیم بلکه از پیامدهایی که کفر در دنیا و آخرت برای ما به دنبال دارد نیز خشنود نیست. الله متعال به ما می گوید اگر به راهنمایی من عمل نکنی زندگی بر تو دشوار خواهد شد، بدون آنکه متوجه شوی بیشتر به دردسر می افتی. همان طوری که خداوند از گذشته ما آگاه است آینده ما را نیز میداند. او خواهان خیر درازمدت برای ماست. اما ” کَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَهَ (القیامه/۲۰)” ما دوست داریم عجله کنیم.

مانند دو برادری که مالک دو مزرعه جداگانه بودند و یکی از آنها کار و تلاش می کرد چون به نتیجه آن خوشحال بود و میدانست که نتیجه این رنج، گنج است و دیگری کار و تلاش را رنج می دانست اما نتیجه ای جز رنج بدست نمی آود. الله متعال در آیه یازهم سوره اسرا می فرماید:” وَیَدْعُ الْإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَیْرِ ۖ وَکَانَ الْإِنسَانُ عَجُولًا “انسان بدی ها، شر و بلا را برای خود می طلبد حال آنکه به این باور است که بهترین چیز را می طلبد و انسان بسیار عجول و شتابکار است.” شتاب ما در برآوردن خواهشات مان، ما را از دیدن نتایج آن کور میکند. عادت های زشت و ناپسند به مرور زمان به خوی ما تبدیل می شوند و برای تغییر و زدودن عادت ها ی ناپسند هم نیاز به زمان است. تحمل چند روز تشنگی و گرسنگی باعث آسایش ما در زندگیست.

برگردان به فارسی: نورِ قرآن fb.com/noore.qoran