تفکر و عبادت اندیشمندانه

تفکر و عبادت اندیشمندانه

نویسنده: عبدالحمید بلالی / مترجم: محمود محمودی

تفکر یک عبادت فرامش شده که باید احیا گردد.

خداوند هیچ چیزی را در این دنیا بیهوده نیافریده و نهایت نادانی است که یک مسلمان گمان برد که خداوند برخی از مخلوقات را بدون سبب آفریده است.

 باید این مفهوم ایمانی در درون انسان مؤمن جای گیرد که وقتی خداوند انسان را برای بندگی کردن در زمین فرستاد، امکانات زمین را نیز فراهم ساخت تا انسان بتواند هدف از خلقت خود را محقق گرداند. از این رو، نیروی جاذبه را خلق کرد تا انسان بتواند روی زمین استقرار یابد و به بندگی خدا بپردازد و اکسیژن را آفرید تا انسان آن را استنشاق نماید و به بقای او در زمین کمک کند و بتواند خدا را عبادت نماید.. الى آخر.

در این مورد بخوانید: فضیلت تفکر در آفرینش بعنوان یک عبادت

از دیگر سوی همان طور که خداوند، ما را به انجام عبادات مکلف ساخته است، هر عبادت را نیز با آخرت پیوند داده است تا انسان مسلمان همیشه حقیقت وجودش را در زمین به یاد داشته باشد و رسالتی را که باید ادا کند و سرانجام و مال زندگی را فراموش نکند.

از این رو در تمام دعاهایی که طی شبانه روز می خوانیم و حتی در بزرگترین عبادات مثل حج، این نکته به وضوح دیده می شود.

مثلا اولین چیزی که بعد از بیدار شدن از خواب می گویید، این است که «الحمدلله الذی أحیانا بعد ما أماتنا و إلیه النشور: خدایی را حمد و ستایش می کنیم که پس از میراندنمان، ما را زنده گردانید و زنده شدن بعد از مرگ نیز به دست اوست» و هنگام رفتن به رختخواب نیز می گویید: «باسمک اللهم أموت و أحیا: خدایا! با نام تو می میرم و زنده می شوم».

در مناسک حج هم نمونه ای کوچک از قیامت را مشاهده می کنیم: «طواف» ازدحام جمعیت در روز حشر و عرفه  توقف در صحرای محشر و حرکت به سوی «مزدلفه» برخاستن مردگان از قبرها را در ذهن تداعی می نماید و الی آخر…

بایستی انسان مؤمن در این عبادات بیندیشد و در معانی آنها تأمل نماید چون این تفکر و تأمل، بخشی از این عبادات محسوب می گردد و خدای متعال در آیات زیادی از قرآن، بر این نوع عبادت تأکید فرموده است و از بندگانش خواسته است در خلقت آسمانها و زمین و در گردش شب و روز و در خلقت چهارپایان و باران و سایر مخلوقات خدا، تفکر نمایند.

 کسی که در این عبادات و مخلوقات خدا تأمل و اندیشه نماید، لذت عجیبی می برد و لیکن کسی که از روی عادت و به صورت روتین عبادت می کند، از چنین لذتی محروم است و تنها حرکت هایی را از روی عادت تکرار می نماید. اما اگر در عبادات خود بیندیشد، حتما حال دیگری پیدا خواهد کرد. پس باید این گونه عبادت کردن را احیاء نماییم. یعنی تفکر و تفکر در انجام عبادات…

————————-

منبع: رهنمودهای تربیتی / نویسنده: عبدالحمید بلالی / مترجم: محمود محمودی / نشر آراس