زمانها و مکانهای گفتن " أعوذ بالله من الشی

زمانها و مکانهای گفتن ” أعوذ بالله من الشیطان الرجیم ” و فضل این
عمل

نویسنده : محمد بن جمیل زینو

مترجم : علی صارمی

۱-                    
هنگام قرآن خواندن:

خداوند می‏فرماید: (فإذا قرأت القرآن فاستعذ بالله من الشیطان الرجیم)
(نحل/۹۸).

(ای رسول ما چون خواهی تلاوت قرآن کنی اول از شر وسوسه شیطان رانده شده به خدا
پناه ببر). یعنی در آغاز قرآن خواندن باید گفته شود: (أعوذ بالله من الشیطان
الرجیم).

۲-                    
در نماز قبل از خواندن سوره فاتحه:

پیامبر (صلی الله علیه وسلم) در نماز تهجد – نماز شب – می‏فرمود: (أعوذ
بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم من همزه و نفخه و نفثه)[۱] (به
خداوند شنوای دانا از شر شیطان رانده شده و از شر جنئن، خودبزرگ بینی و اشعار
شیطانی، پناه می‏برم). و یا می‏توان گفت: (أعوذ بالله من الشیطان الرجیم).

۳-                    
هنگام خشم و عصبانیت:

از سلیمان بن صدر (رضی الله عنه) روایت است که: (دو نفر در حضور پیامبر (صلی
الله علیه وسلم) با هم به مجادله و جنگ و جدال پرداختند و ما نیز در حضور پیامبر
(صلی الله علیه وسلم) نشسته بودیم، یکی از آنها به دیگری فحش و ناسزا گفت و از دست
او عصبانی شد و صورتش به رنگ سرخی گرایید. پیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: من
گفته‏ای را می‏دانم که اگر آن شخص عصبانی آن را بگوید، از دست این خشم و عصبانیت
نجات پیدا می‏کند و آرام می‏گیرد. و آن گفته: (أعوذ بالله من الشیطان الرجیم)
است).

۴-                    
هنگام رفتن برای قضای حاجت:

از انس (رضی الله عنه) روایت است که: پیامبر (صلی الله علیه وسلم) هرگاه که
می‏خواست به دستشویی برود، می‏فرمود: (اللهم أعوذ بک من الخبث و الخبائث)
(خدایا از شر شیطان نر و ماده به تو پناه می‏آورم).

۵-                    
هنگام پارس کردن سگ و شنیدن صدای خران:

پیامبر (صلی الله علیه وسلم) می فرماید: (إذا سمعتم نباح الکلب و نهیق
الحمیر باللیل، فتعوذوا بالله من الشیطان الرجیم فإنهن یرین ما لا ترون)[۲](اگر
در شب صدای پارس سگها و خران را شنیدید، از شر شیطان رانده شده به خداوند بزرگ
پناه ببرید، چون آنها در آن لحظه شیطان را می‏بینند در حالی که شما نمی‏بینید).

۶-                    
هنگام ترس و بی‏خوابی:

پیامبر (صلی الله علیه وسلم) اصحابش (رضی الله عنه) را یاد می‏داد که در این
موقع بگویند: (أعوذ بکلمات الله التامه من غضبه و عقابه و شر عباده و من همزات
الشیاطین و إن یحضرون)[۳] (به
وسیله کلمات پر محتوا و پر معنایش از خشم و عصبانیت خداوند بزرگ و ار شر و بدی
بندگانش و از دیوانگی، بدی و وسوسه های شیاطین، هنگامی که پیش می‏آیند، به خداوند
متعال پناه می‏برم).

۷-                    
هنگام رقیه کردن:

پیامبر (صلی الله علیه وسلم)، حسن و حسین را در آغوش می‏گرفت و می‏رفت: (أعیذکما
بکلمات الله التامه من کل شیطان وهامه و من کل عین لامه)[۴](شما
را به وسیله کلمات پر معنا و پر محتوی از شر همه شیاطین و صاحب ضرری و چشم زخم
کنندگان به خداوند بزرگ پناه می‏دهم).

۸-                    
هنگام داخل شدن به مسجد:

پیامبر (صلی الله علیه وسلم) هنگامی که داخل مسجد می‏شد، می‏فرمود: (أعوذ
بالله العظیم و بوجهه الکریم و سلطانه القدیم من الشیطان الرجیم)[۵](به
خداوند بزرگ و متعال و به روی پاک و بی گرد و غبارش و به حاکمیت قدیمی که از اول
داشته و تا آخر دارد پناه می‏برم از شر شیطان رانده و نفرین شده).

بعد از آن پیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: (هر موقع انسان این جمله را
بگوید، شیطان با خود می گوید: این بنده خدا دیگر از دست من فرار کرد و به طولانی
امروز از من دور شد).[۶]

معنای پناه بردن به خدا (استعاذه)

(أعوذ بالله من الشیطان الرجیم) یعنی: پناه می‏برم به خداوند بزرگ و
متعال از شر ضررهای دینی و دنیایی شیطان رانده شده و از شر اغراقاتی که ممکن است
در من نسبت به راه راست بوجود آورد و از شر وسوسه‏هایش که احتمال دارد را بر انجام
آنچه که از آن منع شده‏ام تحریک نماید. زیرا غیر از خداوند هیچ چیزی شیطان را از
انسان دور نمی‏کند، به همین دلیل خداوند به انسان دستور داده تا از شر شیطان جنی و
انسی به خدا پناه ببرد. زیرا شیاطین جنی، هیچ رشوه‏ای قبول نمی‏کنند و بدترین
طبائع و سرشتها را دارند و تنها خالق آنها می‏تواند تو را از شر آنها نجات دهد.

کلمه (الشیطن) در عربی از (شطن) به معنای دور شدن و منصرف شدن،
مشتق شده است و شیطان هم از خطرات خلقت دور شده و از تمام حدود خیر و نیکی فاصله
گرفته است.

سیبویه می‏گوید: اعراب می‏گویند (تشیطن فلان) یعنی، کسی که کاری را
انجام دهد و آن کار شبیه کار شیاطین باشد، و کلمه (الشیطان) از دور افتادن
از راستی مشتق شده است و به همین دلیل به هر کسی که از سرشت و خلق و خوی انسانی
دور شود و دچار انحراف گردد، شیطان گفته می‏شود، به اجنه و حیوانات نیز اگر دچار
تمرد و سرکشی شوند، شیطان گفته می‏شود.

خداوند می‏فرماید: (و کذلک جعلنا لکل نبی عدّوا شیاطین الإنس و الجن یوحی
بعضهم إلی بعض زخرف القول غرورا و لو شاء ربک ما فعلوه فذرهم و ما یفترون) (انعام/۱۱۲).

(و به همین شیوه برای هر پیامبری از شیاطین انس و جن دشمنی قرار دادیم که آنها
برخی با برخی دیگر سخنان آراسته و فریبنده اظهار می‏کنند و اگر خدا می‏خواست
نمی‏توانستند چنین کنند، پس اینها را با دروغشان وا گذار).