عصبانی نباش تا دچار غم نشوی، کنترل عصبانیت
عصبانی نباش تا دچار غم نشوی، کنترل عصبانیت
نویسنده : محمود مصری/ مترجم : نصیر ملکی، سیدرضا اسعدی
انسانهای عصبانی گروهی هستند که به خاطر شوکهای فوری و تند با آسیب روبرو هستند. این گروه نباید از بخت بد خویش بنالند چرا که تحریکپذیری آنها نشاندهندهی پویایی و سرزندگی سیلآسایی هستند که میتواند به وسیلهی آموزش و تعلیم آن را در جهت مثبت به کار بگیرند و از هدر دادن آن در انفجارهای عصبی بیفایده خودداری کنند.
انسان عصبی، بسیار حساس است، بر اعصابش تسلط ندارد و نمیتواند احساساتش را کنترل کند، برای همین گاهی اوقات به شیوهای به دور از میانهروی و اعتدال از احساساتش تعبیر میکند مثلاً وقتی عصبانی میشود با فریاد زدن عصبانیت خود را نشان میدهد و وقتی میخندد با خندهی بیش از حد، از حدود معقول فراتر میرود. بزرگترین عیب انسان عصبانی ترسناک نشان دادن امور است.
انسان عصبی: تغییرناپذیر و دمدمی مزاج است و برای به دست آوردن نتیجهی تلاشش بسیار عجله میکند و صبر شخصی را ندارد که برای فردایش کار میکند و به افقهای دور مینگرد، انسان عصبی همواره در حال حرکت است اما این جنبش و حرکت، فعالیتی ذاتی و از روی سرزندگی نیست، بلکه انسان عصبانی همچون پری است که باد آن را به این سو و آن سو میبرد و جریان حوادث پیدرپی، سرنوشت او را به بازی میگیرد. انسان عصبی بر روی نظر و اندیشهی خود ثابتقدم و استوار نیست و همواره فکر و نظر خود را تغییر میدهد. انسان عصبانی نمیتواند خویشتنداری کند و رازش را حفظ کند.
درمان
انسان عصبانی میتواند از عیبهایش خلاصی یابد و از مزاج خویش که دارای بالاترین پتانسیل است بیشترین استفاده را بکند. البته برای رسیدن به این نتیجه بایستی به تمرین عزم و اراده بپردازد. تمرینی که برای رسیدن به نتیجهی مورد رضای خداوند، خواستار تلاشی گسترده است. اکنون به بیان برخی راهکارها میپردازیم که با آن میتوانی خویشتنداری کنی و نیرویی را که با انفجارهای عصبی به هدر میرود، هدفمندسازی.
- در مقابل تحریکات ایستادگی کن و سخن خداوند را به یاد آور که میگوید:
(وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ)«شوری/۳۷»
«و وقتی عصبانی شوند، در میگذرند.»
- به این مطلب فکر کن که تو در حال جنگ با کسانی هستی که در صدد آشفتهتر کردن اعصاب تو هستند و اگر بتوانند اعصابت را تحریک کنند و تو را از حالت آرامش خارج کنند در این صورت بر تو غلبه کرده و شکستت دادهاند.
- ساکت باش و دچار تحریک مشو و مکنونات قلبیات را با حرکات و سخنان بیرون مریز.
- به یادآور سخن خداوند متعال که میفرماید:
(فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَهٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ) (فصلت/۳۴)
«به ناگاه [خواهی دید] همان کسی که میان تو و او دشمنی بود، چون دوستی صمیمی گشته است.»
- سعی کن تا جوششهایی را که سبب میشود بدون فکر و اندیشه عمل کنی، مهار کنی.
- دوری از آشکار کردن حوادث اسفبار و یا فرحبخشی که پنهان کردن آن بهتر است.
- تحتتأثیر تحریکات، موضعگیریها و عادتها و زمینهی فعالیتت را تغییر نده.
- این سخن رسول خدا (ص) را به خاطر بیاور که میفرماید: «لیس الشدید بالصرعه انما الشدید الذی یملک نفسه عند الغضب» «نیرومندی به زمین افکندن نیست. نیرومند کسی است که هنگام خشم خویشتندار است.»
- توجه داشته باش که خشم و عصبانیت در نهایت به غم و اندوه و بدبختی و دشمنی با دیگران منجر خواهد شد.
- انکا رمنفی و عوامل یأس را که زاییدهی حساسیت توست کنار بگذار.
- از مردم فرار مکن به خاطر ترس از اینکه مبادا آنچه را که میخواهی از آنها پنهان کنی، کشف کنند. این روش صحیحی برای درمان نیست.
- واقعگرا باش و برای اهدافی که مطمئن هستی به هیچوجه قابل تحقق نیست برنامهریزی نکن.
- به جای تاثیرپذیری به تأمل و تفکر در سخنان دیگران بپرداز. شاید فلسفه و مفهوم سخنان و رفتار آنان را دریابی.
- برای کارهای دیگران دلیل بیاور، و اگر عذر و بهانهای برای کارهایشان نیافتی، با خودت بگو: شاید کار آنها دلیلی داشته که من از آن بیخبرم.
- رفتار و سخنان مردم را به وجه نیک حمل کن و نسبت به مردم خوشگمان باش و از بدگمانی بپرهیز.
———————————
منبع: به زندگی لبخند بزن/ نویسنده : محمود مصری/ مترجم : نصیر ملکی، سیدرضا اسعدی