آیا انقلاب ۲۵ ژانویه تکرار می شود؟
کاسه صبری که لبریز شد؛
آیا انقلاب ۲۵ ژانویه تکرار می شود؟
با وجود سرکوب های گسترده، معترضان مصری به خیابان ها آمده اند و سیاست «عبدالفتاح السیسی» را محکوم می کنند. معترضان ۱۵ آوریل به خیابان های شهر «قاهره» آمدند و همان شعاری (برو) را که در طول انقلاب ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ (۵ بهمن ۱۳۸۹) با هدف سرنگونی رژیم «حسنی مبارک» سر داده بودند، تکرار کردند. تظاهرات و تحصن های گسترده ای در نقاط مختلف قاهره سازماندهی شده بود. تظاهرکنندگان به «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور این کشور به خاطر اهدای جزایر «تیران» و «صنافیر» به عربستان سعودی در دیدار اخیر «سلمان بن عبدالعزیز آل سعود» به مصر اعتراض کردند.
معترضان شعارهایی مانند شعار «نان، آزادی و جزایر از آن مصر است» یاد شعار انقلابی «نان، آزادی و عدالت اجتماعی» را زنده کردند. شعارهای دیگری نیز در محکومیت اقدام بخشیدن جزایر تحت کنترل مصر به عربستان شنیده شد.
با وجود سرکوب تظاهرات های قبلی با اقدامات سیاسی و امنیتی، معترضان به خیابان ها آمدند و سیاست سیسی را محکوم کردند. در همان میدان هایی که شاهد وقوع انقلاب ۲۵ ژانویه بود، صدها نفر از معترضان به سمت مکان های مختلف در مرکز شهر قاهره تظاهرات و راهپیمایی کردند و پس از آنکه نیروهای امنیتی دسترسی به میدان تحریر را مسدود کردند، هزاران نفر در مقابل سندیکای روزنامه نگاران تجمع کردند.
در مسیر این راهپیمایی از میدان «سیده زینب» تا مرکز پایتخت، المانیتور با تعدادی از معترضان صحبت کردند که آنها هدف از تظاهرات خود را محکومیت تصمیم سیسی برای واگذاری جزایر تیران و صنافیر عنوان کردند و خواستار حاکمیت کامل مصر بر جزایر شدند.
«عصام خلیل» یکی از معترضان به المانیتور گفت: «انقلاب ۲۵ ژانویه هنوز به پایان نرسیده است. اعتراض ما صلح آمیز است. امروز مردم به این معامله بد «نه» می گویند. ما منتظر نمی مانیم تا پارلمان تصمیم سیسی را رد کند. واضح است که اعضای پارلمان این معامله را مورد سرزنش خواهند داد.»
اشتیاق و عزم معترضان برای ادامه سازماندهی اعتراضات و تحصن هایی برای فشار آوردن بر مجلس برای رد این توافق آشکار بود؛ آنها همچنین از سازماندهی احتمالی سفری به جزیره تیران از شهر «شرم الشیخ» به منظور برافراشتن پرچم مصر بر فراز این جزیره خبر دادند.
«احمد عبدالله» فعال سیاسی به المانیتور گفت: «آنچه امروز اتفاق می افتد آغاز یک جنبش مردمی علیه تصمیمات سیسی است. ما شکستن موانع ترس و ناامیدی برای برگزاری تظاهرات را از پیش رو برداشته ایم.»
وی افزود: «در حالی که بسیاری از معترضان امروز لیبرال ها و فعالان چپ گرا هستند، اعتراض عمومی به سیاست های رژیم در مقیاس بسیار بزرگی دیده می شود. در طول تاریخ بسیاری از مصری ها در بخش کشاورزی کار کرده اند. زمین برای مردم مصر مایه افتخار است.»
در پرتو استقرار گسترده نیروهای امنیتی، به ویژه در مرکز شهر قاهره و میدان تحریر، درگیری بین معترضان و نیروهای امنیتی تنها به آغاز تظاهرات اعتراض آمیز محدود بود. با این حال نیروهای امنیتی در برخی تجمعات از گاز اشک آور و گلوله های لاستیکی استفاده کردند.
معترضان هشدارهای وزارت کشور را برای عدم حضور در این تظاهرات ها نادیده گرفته اند. در تلاش برای جلوگیری از انحراف محور تظاهرات از هدف اصلی خود، تظاهر کنندگان شعار می دادند: « صفوف خود را متحد کنید، شانه به شانه، هدف ما یکی است».
«خالد علی» وکیل و فعال سیاسی در مقابل سندیکای روزنامه نگاران با المانیتور در مورد لزوم ادامه جنبش انقلابی علیه واگذاری جزایر صحبت کرد و از معترضان برای امضای طوماری برای ارائه به دستگاه قضایی مصر دعوت کرد که اعتبار توافق عربستان و مصر را زیر سوال ببرد.
«محمود حسین» یک جوان ۲۰ ساله به المانیتور گفت: «من در تظاهرات علیه اخوان المسلمین شرکت کردم. اما در حال حاضر متوجه شده ام که او همه ما را گمرا کرده است و حاضر است کشور ما را به چند میلیارد دلار بفروشد.»
معترضان برای پایان دادن به تحصن در تاریخ ۲۵ آوریل توافق کرده اند، اما تهدید کرده اند اگر دولت این توافق را لغو نکند، بار دیگر به خیابان ها باز خواهند گشت. تظاهرات ۱۵ آوریل زنگ هشداری برای دولت مصر محسوب می شود.
در حالی که تظاهرکنندگان خشمگین خیابان های قاهره را پر کرده بودند، سیسی برای پیگیری اجرای پروژه ای به «جبل الجلاله» در حوزه دریای سرخ رفته بود. السیسی با یک گروه از حامیان جوان خود گفت و گو کرد و برنامه های سیاسی خود را در سواحل دریای سرخ بیان کرد و در خصوص «خودکشی ملی و تضعیف اراده مردم مصر» به واسطه این تظاهرات ها هشدار داد.
السیسی با تعدادی از نمایندگان جنبش های اجتماعی، سردبیران ارشد روزنامه های مصر و برخی از نمایندگان مجلس در جلسه ای به نام «خانواده مصری» صحبت کرد و به شدت واکنش ها علیه توافق با عربستان سعودی را محکوم کرد. او گفت: «آنها با این کار فقط به خودشان آسیب می زنند.»
این نخستین تظاهرات های گسترده در خیابان های مصر از زمان آغاز ریاست جمهوری سیسی محسوب می شود که نشان دهنده خشم عمومی در مصر است، که ممکن است علیه پیام های سیاسی باشد که رئیس جمهور و دولت در تلاش هستند در مورد توانایی سیسی برای مدیریت مصر به مردم القاء کنند.
منبع: جماران
