رهنمود هائی از استاد احمد مفتی زاده

رهنمود هائی از استاد احمد مفتی زاده

۱ – علت دردها و مشکلات انسان , ضعف فرهنگی , علمی , کمبود کتاب و کمبود آموزش های اخلاقی نیست . بلکه علت اصلی آن عدم وجود تزکیه می باشد و تزکیه فقط از دین بر می آید زیرا همزمان ذهن و قلب انسان را پرورش می دهد .

۲ – اساسی ترین مسئله برای هر مسلمان در هر شرایط و وضعیت این است که پیش و بیش از هر چیز مراقب درون و نفس خود باشد , زیرا در اسلام اصلاح ضمیر و شکست دشمن ( شیطان ) و بستن راههای نفوذش در دنیای پیچیده ی درون جهاد اکبر است و پایه و اساسی است برای جهاد اصغر یعنی شکست دشمن در دنیای بیرون که به التبع ساده تر از  جهاد دنیای درون انسان است .

۳ – آنچه دوستی و برادری ایمانی را ثمر بخش می گرداند اخلاص در نیت است و تعهد در عمل باطن و ظاهر .

۴ – ارزش هر یک از شما به خلوص نیّت تقوی آفرینتان است و به مقدار مفید بودن شما برای مردم محروم و مظلوم و سرگردان جامعه تان . و توجه به خوشبختی و هدایت مردم به سوی سعادت بالاترین خدمت می باشد .

۵ – شجاعت و تواضع را چنان در خود نیرو بدهید که از مطرح شدن بترسید .

۶ – تکالیف به حسب تفاوت شرایط , متفاوت است .

۷ – تنها عامل بدبختی های مسلمانان بیگانه شدن از قرآن بود , و اکنون نیز تنها وسیله آگاه شده و خوشبختی و رستگاری مسلمانان و رهائی از بند اسارت جهانخواران و دامهای تزویرشان فقط بازگشت به سوی قرآن است و جز این , راهی درست و مستقیم وجود ندارد .

۸ – در مورد اختلافات مذهبی و فکری میان دو مسلمان باید بیشتر به مسائل موجب تعاطف پرداخت و از بحث های خلافی حذر کرد مگر در شرایط شرعی آن ؛ یعنی وجود علم و حسن نیّت و برای حل آن مسئله , در غیر این صورت از هر عملی که ممکن است به سرد شدن عواطف برادری ما بین طرفین منجر گردد , و یا مایه ی سوء استفاده  ی بد خواهان و دشمنان برای تحریک اختلاف و خصومت گردد , جدّاً اجتناب ورزید .

۹ – کسی نزد خداوند محبوب تر است که به خاطر رضای خدا با خدمت به دین و بندگانش تحمّل و گذشتش بیشتر باشد حتی نسبت به اشتباهات و خطاهای مسلم دیگران .

۱۰ – با توجه به نص  إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ  قصور از این دو وظیفه ( که صورت های اجرائی گوناگون و فراوانی دارند ) عصیان است : اوّل _ جدّ و جهدی صادقانه و پیگیر بر اساس روش اسلامی برای رفع کدورتها و بیگانگیها و … دوّم _ کوشش برای شرایطی که دانشمندان همه ی فرق اسلامی با صمیمیت و شوق ایمانی , به بررسی یک یک مسائل بپردازند . تا امّت اسلامی و دین زنده شوند .

وای بر ما اگر با تجربه ی قرون گذشته , به جای « اصلاح بین الاخوین » تخم اختلافی تازه ما بین امّت بپاشیم !

۱۱ – ما « محک » نیستیم برای ارزیابی دیگران تا اگر موافق ما باشند خوب و اگر مخالف ما باشند بد باشند . از این خصلت های خودپرستانه و شرک آلود خود را برهانید اگر کسی دیگر , دچار چنین اشتباهی شد شما حذر کنید .

۱۲ – به اقتضای دو اصل « إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ  » و « لا یومن احدکم حتّی یحب لاخیه ما یحب لنفسه » مکلفیم هر آنچه برای خود دوست داریم و می پسندیم برای همه مسلمانان بدون استثناء دوست داشته باشیم .

۱۳ – « خیر النّاس أنفعهم لِلنّاس » خدمت به خلق از آثار تقوا می باشد امّا به شرطی که : _ همراه با تواضع باشد . _ بدون توقع مادی و معنوی باشد . _ با تحمّل صمیمانه و آسان انتقادات و توقعات دیگران همراه باشد . _ در صورت بروز هرگونه قصور یا تقصیر , صمیمانه به آن اعتراف نموده و از آن متأثر شوید نه اینکه به توجیه و عذر تراشی و تهمت زدن به دیگران متوسل شوید .

۱۴ – محبّت نسبت به خود , مفهوم و مصادیقی دارد مخالف با خودخواهی . خودخواهی آثار ناگواری برای فرد دارد که اصلی ترین آنها « استکبار » می باشد که آن هم صورت ها و جلوه های گوناگونی دارد از جمله : خود را بزرگتر و بهتر از دیگران پنداشتن , بر دیگران مخصوصاً ضعیفا , تکبّر نمودن , برخورد تحقیرآمیز با اطرافیان , انتظار دست به سینه شدن و اطاعت بی چون و چرا دیگران ( از افراد خانواده گرفته تا جامعه ) .

دومین اثر خودخواهی « اتراف »  است یعنی خوشگذرانی همراه با اسراف یا تبذیر , که غالباً این آفت هم مایه ی استکباری دارد .

اما محبت به خود فرد را وا میدارد تا از هر آنچه که وی را از مسیر کمال و سعادت به معنای واقع کلمه باز می دارد یا منحرف می سازد , حذر کند و متنفر باشد  .

۱۵ – تکفیر بعضی از فرقه های اسلامی پایبند و معتقد به اصول عقاید اسلامی ( هر چند به طور آشفته ) خلاف موازین اسلامی می باشد .

۱۶ – امر به معروف و نهی از منکر باید هکچون دعوت به خیر بر اساس حکمت باشد و این یک وظیفه همیشگی و عمومی است .

۱۷ – ارش نوشته های منظوم و منثور من , این است که قطراتی برگرفته از چشمه سار های حیاتبخش « کتاب و سنّت » اند . منتهی با بیانی و در لباسی در خور فهم مخاطبانم , لذا ارزش از لابس است نه از لباس .

۱۸ – همه شما را به اجتناب از منهیات ششگانه سوره حجرات توصیه می کنم و متوجه باشید که در حالت گناه و آلوده شدن به ناپاکی ها چقدر در نظر خدا زشت هستید .

۱۹ – خواهران و برادرانم ! محببت شما نسبت به من , در صورتی با ارزش است که موافق با محبت و رضای خداوند باشد و فردای مرگ و قیامت با آن خوشحال و سرافراز باشید . آخر اگر اصلاً من و تمام آثارم و همه ی شما و این نسل و این صده نباشیم , یکهزارم آن ضرر را , به بشریت تا هنگام زوال زمین و آسمان نمی رساند , که تحریف و تغییر یک اصل دینی آنهم در محدوده شرک و توحید متوجه بشر می سازد .

۲۰ – در اسلام مسئولیت انسان مسلمان , مرز و حدّی مشخص ندارد . اصولاً مسلمان بودن برابر است با مسئولیت و این مسئولیت وجود مادی و معنوی فرد را تا پهنه هستی در بر می گیرد . منتهی گسترش و افزایش شعاع ها و دایره های مسئولیت به تناسب افزایش و گسترش امکانات فرد بستگی دارد .