وداع با رمضان و دغدغه های عارفین

وداع با رمضان و دغدغه های عارفین

✍نویسنده: ضیاءاحمد فاضلی مسؤول مدرسه احیاءالعلوم هرات

✅مسلمان واقعی در پایان رمضان، از این که فضل خداوند شامل حالش شده که توفیق روزه و طاعت را یافته است، بسیار شادمان است.

✅اما چند چیز باعث دغدغه ی خاطر اوست و چه بسا به خاطر آن ها آخرین لحظات رمضانش را باگریه و آه سپری نماید:

?او گرفتار افسوسها است:

? افسوس بر غفلت هایی که در این ماه از وی سرزده و جفاهایی که در حق خویش روا داشته است و از این که چرا بیشتر نکوشیده و زیاده تر از خود شایستگی نشان نداده است؟

? و آیا با سپری کردن سه دهه ی (رحمت، مغفرت و آزادی از آتش جهنم) شایستگی رحمت، مغفرت و آزادی از جهنم را پیدا کرده است؟

? از این که آیا اعمال ناچیز او شایستگی قبول پروردگار را یافته است، یا چون متاعی بی ارزش بر روی او زده خواهد شد.

✅این احساس که نشانه صدق ایمانِ بنده و ترس از خداست، در قرآن مجید یکی از صفات بندگان خاشع و رستگار خداوند معرفی شده است: وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَهٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ [مؤمنون:۶۰]

✅ترجمه: و کسانی که آنچه [در راه خدا] می بخشند؛ در حالی است که دلهای شان از این که به سوی پروردگار شان برمی گردند، هراسان و بیمناک است.

☑️حضرت علی(رض) فرمود: «کاری که انجام می دهید سعی کنید که بیشترین اهتمام را برای قبول شدنش به خرج دهید».

☑️ و نیز ایشان در آخرین شبهای ماه رمضان فریاد بر می آوردند که ای کاش می دانستم: آن نیک سعادتمند سربلندی که دعایش پذیرفته می شود کی است وآن بیچاره محرومی که از درگاه حق رانده شده و دعایش قبول نمی گردد کدام است؟

?استقامت بعد از رمضان:

✅در ماه رمضان، خداوند شیطان ها را به زنجیر کشید تا مؤمنان بدور از وسوسه های آن ها بتوانند پله های صعود و رسیدن به خداوند را بپیمایند و در بندگی خداوند، استواری و استقامت حاصل کنند.

✅و اکنون که رمضان می رود تو گویی می خواهد مؤمنانی را که ادعای عشق می کنند بیازماید، تا ثابت شود که عشقشان عشقی است راستین و پایدار؛ یا شعارین و توخالی…

✅اکنون که رمضان می رود خداوند شیطانهایی را که چون شیر درنده یک ماه کامل در زنجیر بودند یکباره آزاد میکند، خود تصور کنید که شیطان ها با چه شرارت و ددمنشی یی به شکارهای خود حمله ور خواهند شد، از این روست که اهل عرفان گفته اند «شیطان پس از رمضان از همیشه وحشی تر و درنده تر است». چون شیری است که یک ماه کامل در بند زنجیر بوده و لب به شکاری نزده است!

✅مثال کسی که با سپری شدن ماه رمضان، نسبت به دینش -با ترک فرایض و انجام گناهان- بی اعتنا می شود، مثل آن پیرزن یادشده در قرآن است که از صبح تاشام بافته اش را می بافت، اما شب هنگام، آن را [دوباره] پنبه ساخته و نابودش می کرد: {وَلَا تَکُونُوا کَالَّتِی نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِنْ بَعْدِ قُوَّهٍ أَنْکَاثًا} [النحل: ۹۲] ?ترجمه: مانند آن زنی نباشید که بافتش را بعد از آن که آن را محکم بافته بود، می شکست و نابود می ساخت.

?فضیلت روزه ی شش روز در ماه شوال:

?پیامبر (ص) فرمودند:

✅«هر کس رمضان را روزه گیرد و بدنبال آن شش روز از شوال را نیز روزه گیرد گویا همه عمرش را روزه گرفته است». [سنن أبوداود]

✍ زیرا پاداش اعمال نزد خداوند، ده برابر است؛ پس ماه رمضان در ازای ده ماهِ سال؛ و شش روز هم در ازای دو ماه دیگر.. از این رو، کسی که سالانه این سنت را رعایت نماید، مثل این است که تمام عمرش را روزه داشته است.

✍نویسنده: ضیاءاحمد فاضلی مسؤول مدرسه احیاءالعلوم هرات

مطالب مرتبط:

رمضانی که از دستش دادم… یاد آن رمضان ها بخیر