نعمت های مانده در غفلت، تندرستی و آسایش

نعمت های مانده در غفلت، تندرستی و آسایش

?لحظه ای کوتاه در خدمت رسول

نویسنده: محمد احمدیان

?عنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ : قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ : ” نِعْمَتَانِ مَغْبُونٌ فِیهِمَا کَثِیرٌ مِنَ النَّاسِ ؛ الصِّحَّهُ وَالْفَرَاغُ” بخاری/۶۴۱۲

از ابن عباس( رض) روایت است که: رسول خدا (ص ) فرمود: دو نعمت است که بسیاری از مردم از آن غافل هستند؛ تندرستی و آسودگی.

?نکات قابل تدبر از حدیث:

۱- همانگونه که در قرآن کرامت انسانی به ” کرامت ذاتی و کرامت اکتسابی” قابل تقسیم است؛ نعمت ها هم در دو دسته قابل دسته بندی می باشند:

✔️الف- نعمت های ذاتی؛ جنبه عمومی داشته؛ و خداوند همه ی انسانها را از آنها بهره مند می کند.

✔️ب – نعمت های اکتسابی؛ که نتیجه ی تلاش آدمی است؛ و هر انسانی در گرو کوشش و درایت خویش می باشد:
“وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ”

۲- منشآ و مصدر تمام نعمت ها؛ خداوند است؛ هر چند انسان خود در بدست آوردن آنها تلاش نماید؛ ولی دو نعمت ” “سلامتی و آسایش” که حدیث بدان ناطق است؛ هدیه و بخشش خداوند برای عموم است؛ که انسان در آنها ضرر خورده و مغبون است؛ چرا ؟

۳- چون انسان نتوانسته به معنی واقعی در مقابل نعمت ها؛ در مقام “شکر” قرار گیرد؛ که دارای سه مقام است:

➕مقام اول؛ شناخت صاحب نعمت ؛که خداوند است.
➕ مقام دوم؛ سپاسگزاری و شکر گزاری صاحب نعمت
➕ مقام سوم؛ استفاده درست از نعمت ها[ طبق فرمان خالق نعمت]

۴- شکر نعمت ها خود از سه طریق صورت می گیرد:

✖️الف- شکر زبانی؛
✖️ ب- شکر با د ل؛ که همان اعتراف به صاحب نعمت است؛
✖️ ج – شکر با تن وجسم؛ که مشغول کردن اعضا و جوارح به موافقت فرمان مالک وصاحب نعمت است.

۵-شکر نعمت؛ که ریشه در ایمان و باور آدمی دارد؛ دارای سه نتیجه است:

✔️ نتیجه ی اول: آرامش روان؛
✔️ نتیجه ی دوم: رضایت صاحب نعمت؛
✔️ نتیجه ی سوم: افزونی نعمت ؛چنانچه خداوند فرموده است:” لان شکرتم لازیدنکم”

۶- نعمت” سلامتی و آسایش” به عنوان دو سرمایه ملی وعمومی؛ بدون کمترین عوارض و مالیاتی؛ انسان سالهای سال از آنها استفاد می کند؛ بدون اینکه توجه ای به آنها کند؛ ” مغبون” بودن انسان ؛ یعنی غفلت از این سرمایه رایگان بی پایان.

۷- آسایش؛ اساس و پایه برای تمام فعالیت‌های انسان می‌باشد؛ که از سه منظر قابل بحث است:

➕الف- آسایش درونی و روحی که همان ” آرامش” روان است؛

➕ب – آسایش فردی که هر شخصی فراخور حال از آن بهره می گیرد؛

➕ ج- آسایش اجتماعی و رفاه عمومی ؛ سنت الهی بر آسایش عمومی است؛ اگر در جایی مختل و دچار اخلال می شود؛ تدبیر و اراده انسانی در آن دخیل می‌باشد؛ نه اراده الهی؛ مگر زمانی قومی مورد قهر وخشم خداوند قرار گیرند!
پناه بر خدا

✍️ محمد احمدیان، سقز

جمعه ۱۹ دیماه-۹۹

? @eslahe